Էջ:Daniel Varoujan, Collected works, vol. 2 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/395

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

44—45 Շաղով [միանանք, սեր խավարեն ալ լուծվինք] միացիր, և
խավարեդ ալ լուծվե.
Մինչ բյուր գըլուխ՝ մեկ սիրտ [ըլլանք] եղիր, հաղթ հիդրա.
[Խորհենք] Խորհե. Պետք է և [մըռընչենք] մըռընչե. Պիտ ըլլա․
48—53 [Մեր ալիքին ցայտումին մեջ, խեռ] [Ալիքներուդ] Քու կենդանի
ալիքներուն մեջ, ահեղ
Ամեն ժայռի դեմ [պահենք] պահե մռունչ և բախյուն
Թումբերն [պատռենք] պատռե, ժայթքե փըրփուր ափերուն․
Բիբերն [հանենք մեզ] հանե քեզ կաշկանդող կրանիդին.
Անշարժության ճակտին [ոռնանք] ոռնա։ Վա՛ր, անդին։
[Լեցնենք] Լեցուր վիրապն՝ որ [մեր հորձքին] հորձանքիդ
դեմ անհագ.
[Ներշընչենք] Ներշընչե լույս, արտաշընչե հուր, մոլուցք.
[Ելլենք] Ելի՛ր քաղքեն ընկղմելով ճամբուն վրա՝
55—57 Կոճղը [խըլենք (մեր արշավին] խըլե) արշավիդ դեմ փայտե
բռունցք)
61 Եվ [մաքրենք] մաքրե բեր [մեր աչքերուն] կոհակներուդ
ջուրովն հին
63 Եվ [տարածվենք] տարածվե. խընկարկությունն հովերուն,
65—71 [Ողջագուրենք] Ընդգրկե դու․ երկընքին հետ [միանանք]
միացիր...
Օն, մեծությունն ու լայնությո՛ւնն. օ՛ն [կայծակ] կարմիր,
[Կըրակ դարբենք, խորտակենք լուծն հայ վըզեն] Տե՜ս
արշալույսդ:
Խորտակե լուծդ։ Ակռաներդ
[Մեր ակոռները այն ձեռքը թող հոշոտեն] Վագրի հորձքով թող
պատռտին փերթ առ փերթ
[Որ ջանքերուս] Ձեռքն որ ջանքիդ կեսը իրեն կը շորթե.
[Հայ այգիին] Այգիի մեջ միշտ Բըռնակալը որդ Է...
Ազատ [քըրտնենք։ Ըլլանք] քըրտնե։ Եղիր զավակ Թորգոմյան,
75—77 [Մեր] Հաղթ [քայլին] քայլերուդ [առնենք] առ [հորիզոնն]
հորիզոնն առաջնորդ,
Լայն և ազա՜տ։ [Շարժենք, խոպանք] Շարժն, խոպա,
Ժողովո՜ւրդ,
Գաղափարի՜ առյուծ, [ցատկենք] ցատկե Ժայռ և խութ,
79—32 [Մեր] Կըրունկին տակ լըքում լաց.
Եվ [տարածվենք, բանանք] տարածվե, և թաց թևեր տիտանի.
[Մեր ոտքին տակ] Արգելքն թող իյնա ոտքիդ տակ․ թող մեռնի,
Ըլլա սահման [մեզ] քեզ Աստվա՜ծ...