Նըստած պարարտ եզիդ վրա, ո՛ Վանատուր,
Մեկ ծագեն մյուսը կանցնիս
Հայրենական դաշտերուն։
Մեռան բոլոր մեծ աստվածները, իրենց 5
Բագիններուն վըրա մամուռը կ՛աճի
Անմահ եղար դո՛ւն միայն
Նըման հողին և կըրակին, ու նըման
Օվկիանոսի աղերուն։
Ուսերուդ հիր պատմուճանեն դեռ կու գա 10
Գինիի հոտն Ամանորի տոներուն։
Հակառակ այնքան դարերու ավերին՝
Բիբերըդ դեռ զըվարթություն կը բըխեն.
Ու կենեղուտ դեմքիդ վրա
Արբեցողի կարմիր ծիծաղն է ծեփված: 15
Ու երբ պարարտ եղիդ վըրա կ՛այցելես,
Ծաղկամիսեն Միգաբեր,
Անեզրությունն հայրենական դաշտերուն:
Կ՛հոսի ալի՛քը կյանքին
Ակոսներեն հայրենական դաշտերուն:
20
Ահա գարունն ու զարթումներն իր առույգ.
Հիրիկներով պըսակվե, ո՛ Վանատուր,
Ճամբուդ վրա ճառագայթներ կը հոսին
