Էջ:Faustus of Byzantium, History of Armenia, 1968 (Փավստոս Բուզանդ, Պատմություն Հայոց, 1968).djvu/67

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Գլուխ Բ

ՄԵԾ ՔԱՀԱՆԱՅԱՊԵՏ ԳՐԻԳՈՐԻ (ԵՎ ԱՐԻՍՏԱԿԵՍԻ) ՈԻ

ՆՐԱՆՑ ՇԻՐԻՄՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ:

Արդ՝ Խոսրովի որդի Տրդատի թագավորության ժամանակ (Հայոց աշխարհը) լուսավորվեր հաճոյական սիրով և աստվածապաշտության հավատով, որին ծանոթացավ մեծ քահանայի՝ ԳրիԳորի միջոցով, որ Անակի որդին էր։ Նրա կրտսեր որդին՝ Արիստակեսր, իր հորը գործակից և եպիսկոպոսակից էր նրա վարդապետության ամբողջ ընթացքում, իր կյանքի բոլոր օրերում մինչև իր քրիստոսակոչ վախճանի օրը: Սրանց համար հանդստարաններ և արժանավոր շիրիմներ պատրաստվեցին — Մեծ Գրիգորի համար Դարանաղյաց գավառում, Թորդան կոչված գյուղում, իսկ նրա որդի սուրբ Արիստակեսին, իր խոստովանական մահից հետո, Ծոփաց գավառից տարան Եկեղյաց գավառը ու թաղեցին Թիլ ավանում, իր հայր Գրիգորի կալվածքում։

Գլուխ Գ

ԱՅՆ ՄԱՍԻՆ, ԻՆՉ ՎԵՐԱՍԵՐՈՒՄ է ՏՐԴԱՏԻ ՈՐԴԻ

ԽՈՍՐՈՎԻ ԹԱԳԱՎՈՐՈՒԹՅԱՆԸ ԵՎ ԳՐԻԳՈՐԻ ՈՐԴԻ

ՄԵԾ ՎՐԹԱՆԵՍԻ ՔԱՀԱՆԱՅԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆԸ:

Սրանից հետո թագավորեց Խոսրով Կոտակը(Մեծ) Խոսրովի թոռը, քաջ և հզոր Տրդատ թագավորի որդին։ Սրա օրոք հայրական աթոռը նստեց և իր հոր ու եղբոր փոխարեն քահանայապետեց Վրթանեսը՝ Գրիգորի ավադ որդին։ Սրանց տարիներում աճեցին ու բազմացան խաղաղությունը և շենությունը, մարդաշատությունը և առողջությունը, պտղաբերությունը, առատությունը և գործի հաջողությունը, աստվածածին մեծ պաշտամունքը և աստվածահաճո բարի վարքը։ Սուրբ Վրթանեսը իր հոր և եղբոր նման նրանց լուսավորում էր ու առաջնորդում։ Այն դարում ծաղկած էին իրավունքն ու արդարությունը։

Այն ժամանակները (մի անգամ) Վրթանես եպիսկոպո-