Այս էջը հաստատված է
Կանչել եմ անունը Մշու Սուլթանի,
Որ մարդին նամարդին նա մոհդաջ չանի։
Երևի քաջ ինել ղու չես արժանի,
Քեզնից պետք է խլել քո զենք՝ հրացան։
Քա՞ջ եմ արդյոք թե ոչ, այդ շուտ կտեսնես
Երբ ինքըդ քո զենքից՝ սաղից կրզրկվես,
Զուր ասած խոսքերըդ կրկին ետ կառնես,
Կասես՝ մեղա~ եմ քեզ, ի~նչ արիր, յաման։
Իմ ոսկեթել սազին շատերն են հավնել,
Շատերն են քեզ նման խլել ցանկացել,
Բայց իրա՛նք են իրանց սազիցը զրկվել,
Եվ սարսափած փախել մինչև Հնդստան։
Ես փախչող պտուղ չեմ, բնավ չըկարծես,
Լավ կանես այդ հուսով քեզի չխաբես,
Գիտեմ, որ փախչելու ինքդ սովոր չես,
Բայց հիմա կըփախչես մինչև Չինաստան։
Դու որ կաս, բմբուլ ես, ես որ կամ, քար եմ,
Կարծում ես, թե ես էլ քեզ պես անճա՞ր եմ.
Սպասիր, քո առջև մի, թակարդ լարեմ,
Որ դու ընկնիս մեջը ճնճղուկի նման։
