Սառած գետինը տաքանում է և սկսում է կանաչել։ Փետացած ծառերը բացվում, փթթում են։ Սար ու ձոր ծլում, ծաղկում է։ Երբ որ տեսնում ես գույն-գույն ծաղիկները արևի տակ փայլելիս, կարծում ես, թե փոքրիկ մանուկներ են ժպտում երեսիդ, ճխում, ճչում, խնդում, ծիծաղում։ Եվ երբ նորեկ երգեցիկ թռչուններն էլ ձայն-ձայնի տված ծլվլում են, կարծում ես, թե բոլոր արարածները ձեռք-ձեռքի տված, պար են գալիս, ցնծում, զվարճանում, գարնան գալը շնորհավորում։
Ով ասես՝ որ անհամբեր չի սպասում գարնան գալուն։ Թե՛
մարդ, թե՛ գազան, թե՛ անասուն և թե՛ թռչուն՝ ամենքն էլ գարնան
գալուն են սպասում, ամենքն էլ ուզում են, որ գարունը շուտով
գա և իրանց անուշ արև և քաղցր օրեր տա։
Ձմեռվա վերջին ամենի կերակուրը պակասում է — ընտանի
կենդանիներին խոտ ու հարդ է պետք — չկա։ Նրանք նիհարում են
և մինչև անգամ սովամահ են լինում։ Թեպետ լեզու չունին, որ մեզ
նման պարզ ասեն, բայց ամեն անգամ իրանց տիրոջը տեսնելիս՝
այնպես աղիողորմ ձայնով մայում, բառաչում են, որ տիրոջ սիրտը
կտոր-կտոր է լինում։
Ի՞նչ անե խեղճ տերը: Էլ մարագումը հարդ չի մնացել, էլ
ամառվան դրած ահագին դեզը չկա։
Սրանից լավ վիճակի մեջ չեն լինում և վայրենի անասունները,
գազաններն ու թռչունները, և ոչ էլ այն մարդիկը, որոնց ձմեռվա
պաշարը հատած է լինում, էլ ոչ վառելու փայտ ու ածուխ են ունե¬
նում և ոչ ուտելու հաց։
Ահա ամենքի այս տեսակ հուսահատած ժամանակը գալիս է
գարունը և իր հետ բերում նոր կյանք և ուրախություն։
Այնուհետև ձյունը հալվում է, կապված ճանապարհները բացվում
են, գնալ-գալը՝ թե՞ ձիով և թե՞ սայլով, հեշտանում է։
Այնուհետև ով ինչ որ չի գտնում իր գյուղումը, գնում է ուրիշ
գյուղից բերում։ Ով որ քաղաք տանելու և վաճառելու բան ունի,
հիմա կարողանում է տանել։ Քաղաքոլմն էլ աժանանում է ապրուստի
պաշարը։
Ահա թե ինչո՞ւ գարունը սիրելի է բոլոր արարածների համար,
մանավանդ մանր ու մրսկան երեխանց համար։
Գարունը մտնում է մարտի իննին և շարունակվում է երեք
ամիս։ Գարնան ամիսներն են — մարտ, ապրիլ և մայիս։
