— Այո՛, այո՛, հենց այդ է,— բացականչեց ագահը խելքը կորցրած։
— Շա՛տ բարի. եթե քոնն է, կարող ես տանել,— ասաց ծերունին և կացինը գետափին դնելով՝ ինքն անհայտացավ:
Ագահը մոտեցավ ոսկի կացնին, կռացավ, որ վերցնի, գլխիվայր կործանվեց ջրի մեջ, և մինչև հիմա էլ այնտեղ է...
ՁՄԵՌԱՅԻՆ ՀԵՔԻԱԹ
(Ըստ Շեքսպիրի)
1
Մեզանից շատ վաղ, հին ժամանակներում երկու թագավոր են լինում, մեկի անունը Լեոնտ, իսկ մյուսինը՝ Պոլիքսեն։ Լեոնտը լինում է Սիցիլիայի թագավորը, իսկ Պոլիքսենը՝ Բոհեմիայի։
Այս երկու թագավորները հասակակից են լինում. մանկության ժամանակ միասին են ուսում առնում և սիրով բարեկամանում չնայած որ բնավորությամբ շատ էին տարբերվում միմյանցից։
Պատանի Լեոնտը շատ էր սիրում գրքեր կարդալ, և դեռ մանուկ՝ այնքան տեղեկություններ էր հավաքել այս ու այն գրքից, որ իրանից մեծերը հազիվ գիտեին։ Շատ կարդալը շատ էլ ճարտարացրել և ճոխացրել էր նրա լեզուն։ Նա սիրում էր վիճել զանազան նյութերի մասին և վիճելիս մեծ սրամտություն էր ցույց տալիս ու հաղթում էր հակառակորդներին: Ծնողները և բոլոր պալատականները երեսին գովում էին նրան և հիանալով ասում, որ նա շատ խելոք երեխա է և մեծ ապագա է խոստանում։ Այս գովասանքից նա մեծամտում էր, նրա մեջ զարգանում էր ինքնասիրությունն ու