Jump to content

Էջ:Ghazaros Aghayan, Collected works, vol. 4 (Ղազարոս Աղայան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/673

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

էջ 560. Խորեն էֆենդի - խոսքը վերաբերում է Խորեն Խրիմյանին (կաթողիկոսի եղբորորդուն)։


- «Գրքերս» - հավանաբար խոսքը վերաբերում է իր «Ժամանակակից ատենախոսությանը», որը նոր էր «Մուրճ» ամսագրից արտատպվել առանձին գրքով։


- Սարգիս - Աղայանի եղբայրներից մեկը։


- Հայկանուշ - Աղայանի ավագ դուստրը։


- Սեդրակ Թառայան (18-1917) - գրական գործիչ. «Ընկեր» թերթի (1906-1914) հրատարակիչ-խմբագիրը։


- Տեր-Հովհաննես Մարտիրոսյան, քահանա, Հովհ. Թումանյանի կնոջ՝ Օլգա Թումանյանի հայրը։


35. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆԻՆ


(561-662)


Առաջին անգամ տպագրվել է ԳԺ 1-ին գրքում, էջ 509-510, այնուհետև՝ «Երկեր», հ. IV, էջ 499-501։


էջ 561. «Վերջին նամակիս պատասխանը չես գրամ…» - Աղայանի այդ նամակը մեզ առայժմ հայտնի չէ։


- «Ախալքալաքի ինտելիգենյիայից ես մի ուղերձ սաացա» - Աղայանին ուղղված այդ «ուղերձը» գրված է 1899 թ. հունվարի 18-ին։ Դա, ինչպես ասված է այնտեղ, «Ախալքալաքա մի խումբ երիտասարդների… սքանչացման, հրճվանքի արտահայտությունն է», որ զգացել են նրանք «ժամանակակից ատենախոսությունը» կարդալուց հետո։ «Ուղերձն» ավարտվում է շնորհակալության և բարեմաղթության հետևյալ խոսքերով. Վերջացնելով այս երկտողը, շնորհակալության հետ մաղթում ենք Ձեզ առողջություն, հարատև մտքի ուժ և ցանկանում, որ սեր բարձրացրած բարոյական փարոսի կրակը միշտ անշեջ մնա…»։


36. ԵՐՎԱՆԴ ՇԱՀԱԶԻԶԻՆ


(562-563)


Առաջին անգամ տպագրվել է ԳԺ 1-ին գրքում, էջ 523-524, այնուհետև՝ «Երկեր», հ. IV, էջ 502-503։


37. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆԻՆ

(563-567)


Տպագրվում է առաջին անգամ։ Նամակի մեքենագիր տեքստը տպագրության համար մեզ տրամադրել է հեղինակի որդին՝ երաժշտագետ Մուշեղ Աղայանը։