Ձյունը և բթամտությունը չեն հանցանքներ, նոայնպես կաբեյիչէ հանցանք համարել և չափազանց վաովռությունը և նոյանից առաջացած անվնասակար վարմունքները, բայց հանցանք է դասատան մեջ անուշադիր լինելր վարդապետին, կոնկերաց հետ խոսելը և այլն։ Սրանք են վերջապես հանցանք համ արվող աշակերտական թերությունները, որոնց աոաջն առնելու համար հարկավոր է դատվում թեթև կամ ծանր ֆիզիկական կամ բարոյական Ա|ատյւժներ դործ դնել, որոնք տեղի պիտի չունենան իմ կարծիքով կրթության գործի
մեջ։ Ասում եմ կրթության, բայց որովհետև մեզանում կրրթել, զարգացնել, մարզել, վարժել, ուսուցանել, սորվեցնել, ընտելացնել և այս տեսակ բա ո երր շատ անդամ իրարոա շփոթում և միմյանց փոխանակ են դործ դնում, այս պաոավ ես կամենում եմ կրթություն բառին մի նպատակա հարմար նշանակություն տալ առայժմ իմ միտքս պարզելո» համար միայն։
Կրթել և զարգացնել միևնույն նշանակությունը ունին որոնք շեն նշանակել ոչ ուսուցանել և ոչ մարզել, այլ թե ուսցանելուն և թե մարզելուն տալ այնպիսի ձև, որ նոքա ինին կրթողական, զարգացոլգիչ։ Կիթ ել միայն բանականին բարելի է, իսկ անբաններին միայն մարզել և սորվեցնել ա էանց կրթության, պատճցյո' կրթությունը հոգու և մտքի հետ ունի գործ, իսկ մարզմունքը և վարժ մ ունքը, երբ ոգեկան կողմը չանին աչքի առջև, են կրթություն: Կրթության մեջ ուսմունքը և մարզմունքն էլ հետն է իմացվում և դեռ մի քանի բան էլ ավելի, պատճառ' կրթվիլ պահանջում է մարդու բնությունն ամբողջասլես, այն է' նորա ոգեկան և մարմնական կողմերն ի միասին։ Ոգեկ ա նին վերաբերվում է նորա խոսքը և գործը, այսինքն նորա դատոդոլթյունր և բնավորությունը. իսկ մարմնականին նորա ումր և Ճարպիկությունը, սրոնը մեկի ազդեցություն ունին ոգեկան կողմի վերա։ Ուսումնատվոլթյունը գլխավոր միքոցն է կրթությունը յուր նպատակին մոտեցնելու, բայց այգ այն ժամանակ միայն կլինի, երբ ուսման նյութը և նորա ավանգելոլ եղանակը համբարեցված է բուն այգ նպատակին և այգ պատճառով էլ առվոբաբար ասում են այսինչ առարկան այսինչ բովան
