Էջ:Gorts magazine (1917, issue 1).djvu/75

- 75 - Կրէօն․ Ւնչի՛դ է պէտք իմանալ, թէ ինչս է ցաւում։

Պահապանը. Ոճրագործը հոգիդ է տանջում, իսկ ես՝ լսելիքդ։

Կրէօն․ (գրզււած) Ւնչպէս տեսնում եմ, շատախոս ես ծնուել։

Պահապանը. Թող այդպէս լինի, բայց ես մեղաւոր չեմ քո առաջ

Կրէօն. Ոչ, մե մեղաւոր ես. դու ծախել ես հողիդ, այն էլ փողով։

Պահապանը. վա՛յ կասկածողին, երբ սխալ է կասկածը։ Կրէօն (խիստ) ինչքան ուզում ես՝ խաղա բառերով, բայց եթէ չը գտնէք մեղաւորին, կը համոզուէք, որ անազնիւ շահը թանկ է նստում մարդուս։

(Գնում է դեպի արքունիքի։ Երբ մօտենում է, միջին դուռը բացում է։ Շեմքին երելում է Եւրիգիկե թագուհին, տխուր․ նրա յետեւից Իսմենին, գունատ և սաստիկ յուզուած։ Կրէօնը ողջունում ե կնոջը. յետոյ ուզում ե գզուել Իսմենին, բայց տարակուսած նրա վարմունքից, ակամայ յետ է քաշւում։ Դուռը փակւում է):

Պահապանը. (Կրեօնի գոռ խոսքերից յետոյ անոսրն կանգնած է, կարծես քարացած։ Այժմ, երբ դուռը փակում է Կրէօնի յհտեւից. կարծես սւշքի է գալիս ու ասում. խօսքթ ուզզելո Կրէօնի կողմը) Ես էլ շատ կուզէի իհարկէ, որ նա ղտնուէր։ Բայց կը բռնենք արդեօք նրան թէ ոչ, բախտի բան է այդ, Իսկ Ղու երբէք չես տեսնի ինձ այստեղ։ Անվերջ շնորհակալ եմ աստուաձներից, որ ազատուեցի այժմ անսպասելի կերպով։ (Շտապով զնում է)։

                                            ԵՐՐՈՐԴ ՏԵՍԱՐԱՆ 

                                                 ՊԱՐԸ 

Պարը. Զօրաւոր բաներ շատ կան աշխարհում, բայը չը կայ ոչինչ մարդուդ զօրաւոր։ Ահեղաժււունչ փոթորկի ժամին սլանում է նա ալեկոծ ծովի փրփուրի վրայով։ Դադար չի տալիս դիցուհիների աւագագոյնին, անխոնջ Մայր Երկրին, ամենայն տարի ակօս առ ակօս ճեղքևլով կուրծքը ձիաքաշ չութով։

Ամենայն տեսակ ձկներ ծովային, թռչուն երկնային ու վայրի գազան որսում է առատ Թոռ ու Թակարդով։ Ընտելացնում է սարի անասնին, սանձահարում է թաւաբաշ ձիուն և լծկան դարձնում լեոան ընտել անմուղ ցուլերին։

Անխօս աեղիցը խօսուն ղարձաւ և քամուց արագ մաքի