Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Միթէ տեսել էք դուք, լսել էք համբաւ
Կամ գողըն գողացաւ կամ զի՞նչ տիրեցաւ:
Ասեն թէ՝ արարիչ տէրըն գիտակ է,
Ամէն ծածուկ սրտի նա տեսանող է,
Քո վարդըն չենք տեսեր, աստուած վկայ է,
Գընա, շբջիր յայլ տեղ և զնա որոնէ:
Պլպուլն դառնացաւ, ասաց՝ Զինչ լինիմ,
Գիշերն մինչև ի լոյս մըտօք ես տանջիմ,
Վախեմ առանց վարդին յանկարծ մերռանիմ,
Կարօտով բաժանեալ ի հողն իջանիմ:
Թէ զարարածս ամէն վարդին փոխան տան,
Նա ինձ անարգ թըւի՝ ոչինչ, անպիտան
Կամ դասս երգեցողաց երաժըշտական
Քաղցրիկ եղանակեն, ինձ գուժ է և գան:
Ո՞ւր տարան, վա՛րդ, ըզքեզ կամ ո՞ւր թաքուցին,
Զիարդ մոռանամ ես ըզսէրըն քոյին,
Խոցեցաւ սիրտս ու լերդըս կըսկծագին,
Ծաղկունքըն հաւասար այսօր թառամին:
Իմ կեանքս է գէմ երազ, ես՝ յերերմնի
Եւ լոյսն արեգական ինձ խաւար թըւի,
Դիժար և դառնութեամբ աւուրքս անցանի,
Որ և ի թիւ կենացս իմ ոչ անկանի:
Վարդէն բաժանեցայ ողորմ ու լալի
Եւ բան մարգարէին առ իս կատարի,
|
|
