Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Ծաղիկ եմ տընկեր այգոյս,
Կանաչ ու դեղին ծաղկոյս,
Դեռ չեմ զհոտն առներ ծաղկոյս,
Կասեն, թ' «Արե՛կ, ե՛լ այգոյս»:
Այս [իմ նորաշէն տներոյս]:
Գաբրիէլն եկաւ հոգոյս,
Յահէն կապեցաւ լեզուս,
Խաւրաւ աչերս ի լալոյս,
Աւա՜ղ իմ կարճ արևուս,
Կասեն, թ’ [«Արեկ, ել այգոյս»]:
Առին զհոգիս ի մարմնոյս,
Հանեցին զիս յիմ այգոյս,
Մահ է, որ ելնեմ այգոյս,
Այս իմ նորաշէն տներոյս:
Ուռըն կանաչ է այգոյս,
Որթն բացւեալ է տընկոյս,
Խաղողն գոյնըզգոյն այգոյս,
Ծառեր-տունկըն շատ՝ այգոյս,
Կաս[են, թ’ «Արե՛կ, ե՛լ այգոյս»]:
Պուլպուլըն կանչէ այգոյս
Առաւօտէն մինչ ի լոյս,
Ցօղն իջանէ ի յայգոյս
Յամէն առաւօտ և լոյս:
|
|