Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Դու ծովափն ակըն մարգարտի,
Եւիլատայ պատուական ոսկի:
Անփորձ յառնէ ծընող Յիսուսի,
Կոյս Մարիամ՝ պարծանք Եւայի:
Խըրախացիր, կոյս երանուհի,
Հօր հաւա(սա)ր ես դաւանելի:
Թագաւորին ես իջման տեղի.
Ուստի երկինք ւ երկիր սասանի:
Արձանունակ լեառնըն յերկրի
Զոր Դանիէլն յառաջ տեսանի:
Մանանային սափոր սոսկալի,
Կընքեալ տօմար անընթեռնլի:
Աղբիւր կընքեալ ջըրոյն կենդանի,
Մէզ եւ գըզաթ երկնային ցօղի:
Րոտեմք աղերսին ի քէն սըրբուհի,
Զի գիր մեղաց մերոց ջընջեսցի:
Ցօղ արտասուաց յորդաբուխ հոսի,
Քո միածնի կամքն քաղցրասցի:
Ի գալըստեան աւարն ահեղի,
Յորժամ գոչէ փողըն հրաշալի,
|
|