Էջ:Grigoris Aghtamartsi, Taghs (Գրիգորիս Աղթամարցի, Տաղեր).djvu/49

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Այս էջը սրբագրված է

Դու ծովափն ակըն մարգարտի,
Եւիլատայ պատուական ոսկի:

Անփորձ յառնէ ծընող Յիսուսի,
Կոյս Մարիամ՝ պարծանք Եւայի:

Խըրախացիր, կոյս երանուհի,
Հօր հաւա(սա)ր ես դաւանելի:

Թագաւորին ես իջման տեղի.
Ուստի երկինք ւ երկիր սասանի:

Արձանունակ լեառնըն յերկրի
Զոր Դանիէլն յառաջ տեսանի:

Մանանային սափոր սոսկալի,
Կընքեալ տօմար անընթեռնլի:

Աղբիւր կընքեալ ջըրոյն կենդանի,
Մէզ եւ գըզաթ երկնային ցօղի:

Րոտեմք աղերսին ի քէն սըրբուհի,
Զի գիր մեղաց մերոց ջընջեսցի:

Ցօղ արտասուաց յորդաբուխ հոսի,
Քո միածնի կամքն քաղցրասցի:

Ի գալըստեան աւարն ահեղի,
Յորժամ գոչէ փողըն հրաշալի,