Էջ:Grigoris Aghtamartsi, Taghs (Գրիգորիս Աղթամարցի, Տաղեր).djvu/56

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Ի քէն թէ զիս բաժանես
Ի այլ զքո գերիս ոչ յիշես,
Յինէն զերեսըդ շրջես,
Զիա՞րդ կենդան կենամ ես:

Գիշերըն մինչ ի լուս ես,
Տապիմ և տոչորիմ ես,
Վախեմ թէ մեռանիմ ես
Ի քէն հեռի և անտես:

Որպէս ըզջուր գնամ ես
Ի ի տեղ դադար չառնում ես,
Ղարիպ կենօք շրջիմ ես,
Կեանքս է հարամ, թէ գիտես:

Րամից եղբարց պարծանք ես,
Զամենեսեան ըսփոփես,
Ընդէ՞ր արիր զիս անտես,
Որ հանապազ տանջիմ ես:

Իմ կեանքս է դառն ու դիժար,
Ողբամ ես միշտ ւ անդադար,
Մեղօք եմ վիրաւորեալ,
Անկեալ ի յախտ չարաչար:

Սաստիկ սըրով խոցեցայ
Ի բանսարկուէն անխընայ,
Յարատ նայիմ յարակայ
Հոգիս կըրկին ախտանալ: