նաև ժողովրդի ուսերին ծանրացած հարկային լուծն ու կրոնական հալածանքները, ապա պարզ կլինի հայ ժողովրդի վիճակը Գրիգորիս Աղթամարցու ապրած ժամանակաշրջանում: Նույնպիսի փոքրիկ, բայց դիպակ արտահայտություններ ենք գտնում նրա բանաստեդծություններում իր հետագա տարիների աստանդական կյանքի, բեկված սրտի ու հոգեկան տառապանքների մասին:
|
գրել է ընկերոջը՝ Հովսեփ Աղթամարցի նկարչին ուղղված իր նամակ-բանաստեղծությունում: Իսկ ուսուցչին՝ Գրիգոր Րաբունուն, ձռնված տաղում բացվում է ավելի:
|
Եվ իրոք, նրա ձեռագրերը մեզ տանում են դեպի Աղթամար, Մեծոփ, Արճեշ, Ուռնկար, Վարագ վանքերը, ուր «թափառնիկ» կյանքով տարբեր վայրերում ծվարած բանաստեղծ- կաթողիկոսը մատյաններ է արտադրում, ձեռագրեր նկարազարդում: Ձեռագրերում պահպանված են Աղեքսանդր Մակեդոնացու կյանքի նկարազարդված պատմության օրինակներ, որոնք հաստատապես Գրիգորիս Աղթամարցու գրչին են պատկանում. այդ նշված է կամ նկարների կողքին կամ գրքերի հիշատակարաններում:
Բայց ամենից ավելի Աղթամարցին բանաստեղծում է՝ երդում սեր ու խաղաղություն, գարուն ու բնություն, աստվա-