Էջ:Grigoris Aghtamartsi, Taghs (Գրիգորիս Աղթամարցի, Տաղեր).djvu/78

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Այս էջը սրբագրված է

19


ՆՈՐԻՆ ԳՐԻԳՈՐԻՍ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ


Աստուածանըկար պատկեր յօրկնեալ ի յարարողէն,
Բանիւ քո բարդեալ դիզես զամենայն պարգևք հոգեղէն.
Գարուն գեղեցիկ եկեալ, հալածես ըզսառն ի ջըրէն,
Դըրախտ վայելուչ ծառօք, փրթըթին ոստունքն ի ճըղէն:

Երկիր զարդարեալ բուսօք, ընդունես ըզլոյսն յարևէն,
Զքեզ ամպ հրաշագեղ ասեմ, ծըծես ցօղ անծայր ի ծովէն:
է՜, դու մըշտաբուխ աղբիւր, արբենան արարածք ի քէն.
Ընտրեալդ ի բազմաց բարկ, սովելոց տաս յանմահ հացէն:

Թևօք քո թեթև թըռիր, զօրանաս յամենազօրէն.
Ժամանէ ի գկտութիւն ժըրաջան մեղուդ ի բընէն.
Ի լերունքդ ի ներս շըրջիս, ժողովես զփոշին ի ծաղկէն.
Լուսափայլ ղամբար կազմես, քաղցրահամ կերակուրն ի քէն:

Խըտըղտայ Տիգրիս ւ Եփրատ զովացո զերկիր համօրէն.
Ծաղկո ծոածան գունով, վայելուչ ու շաղն ի վերէն:
Կանաչ բարունակ տընկեալ բերկրութեան բաժակ ի յորթէն.
Համասփիւռ ծաղկի նմանիս կամ փըթթեալ վարդն ի կոկոնէն:

Ձագըդ արծըւոյ ճայնէ, բարձրացիր և ել կ հաւէն,
Ղօղեալ հալածին թըռչունք, զերդ զինուոր ի թագաւորէն,
Ճաճանչ ի յարփոյն առնուս և վառիս անաղօտ լուսէն.
Մաքուր մարգարիտ պայծառ, ծընեալ ես յերկնային ցօղէն: