Յոսկոյն ես արաբացոց՝ արձակես նըշոյլ հրեղէն.
Նարդոս և քրքում զըմուռ և հալուէ ի հընդկականէն.
Շարեալ պաղպաջուն ակունք, կայծ կարմիր ի Փիսոն գետէն,
Ոսկեակ, յակինթ և ակատ, կարկեհան բիւրեղ սառնօրէն:
Չքնաղ վայելուչ տըպազ, զքեզ գովել չկարէ հոգեղէն.
Պատուական մաքուր արծաթ և սրբեալ անօթ լուսեղէն:
Ջահըդ վառ ի վառ անշէջ, փարատես զիւաւարն ի տանէն,
Ռամիցըս գըլուխ զինուոր, զօրանաս ի զօրավարէն:
Սարդ և սօս, կիպար և նոճ, տապանակ ի յանփուտ փայտէն,
Վարսաւոր ծառըդ կենաց, զքեզ պահէ սոսկալի սրովբէն.
Տուն իմաստութեան շինեալ ի յահեղ հըզօրի բազկէն,
Րամեալ խընամես զազինս և թափես ի չար գազանէն:
Ցանկամ տեսանէլ ըզքեզ, իմ պըսակ փառաց լուսեղէն:
Իիւսեցից երգըս տաղիս, զքեզ գովեմ հոմերոսօրէն:
Փափագիմ վարուցդ ամբիծ, տէր Անտոն ի Թեբայիդէն.
Քո արարողին տամ փառք, օրհնութիւն յաւիտեանս ամէն:
20
ՆՈՐԻՆ ԳՐԻԳՈՐԻՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ
Դու դրախտ Եդեմայ տընկեալ յանեղէն,
Ի յելս արևու տեղիք լուսեղէն,
Ծառօք ու ծաղկօք պըտղովք շողեղէն,
Զոր շրջափակեալ պահէ սերովբէն:
