Էջ:Grigoris Aghtamartsi, Taghs (Գրիգորիս Աղթամարցի, Տաղեր).djvu/84

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Այս էջը սրբագրված է

21


ՆՈՐԻՆ ԳՐԻԳՈՐԻՍ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ


Դու ես արեգակ, լուսին ի լրման,
Չկայ քեզ օրինակ ի յորդիս մարդկան,
Պաշաթ քի շաւի Իւսուֆի Քանհան,
է՜ նօռասիդայ կուլի բա պօստան[1]:

Պայծառ արուսեակ ի յառաւօտու,
Ես եմ քեզ փափագ, ւ յիսնէ ես հերոս,
Իմ շուշան ծաղիկ, կարմիր վարդըն դու,
Չըրա՞ դէր ամատի, բէմարամ բէ թու[2]:

Սախտեալ գեղեցիկ, ոսկի մէտրասայ,
Մէհրապ է քաշած զաներդ ի նըմա,
Աչերդ է կանթեղ ի ներքոյ նորա,
Կարդան անդադար անդ քսղամուլլահ:

Դու բեթըլմամուր և մաքաթուլլահ[3],
Գամ յայդ հեռաւոր ճանպահդ որ քեզ կայ,
Պըստանամ թազպէհ, բփուշամ խրղայ[4],
Լինի թէ աչերս քեզ արժանանալ:

  1. Թերևս լինես Հովսեփ Քանանացին,
    Ո՜վ դու պարտէզի նորահաս ծաղիկ (պ.):
  2. Ինչո՜ւ ուշ եկար, հիվանդ եմ առանց քեզ (պ.):
  3. Դու բէյթոլմամուր և Մեքքէ աստծու (պ.):
  4. Թազբէհ ձէռք բերեմ, հագնեմ քուրձ (պ.):