Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Իմ սիւն ի սրտի ւ իմ ուրախութիւն,
Իմ շունչ ու հոգի ւ իմ կենդանութիւն,
Աչացս առաջի ես քուն ւ ի յարթուն,
Տուշմանի թուրայ շաւադ ճիկարխուն[1]:
Նորաբոյս ծաղիկ և տունկ նշենի,
Երեսդ է պայծառ քան ըզթերթ վարդի,
է՜ ամպարֆըշան հուրի ու փարի[2],
ՋՀինդ ու զԽորասան քո մէկ տեսդ արժի:
Շրթունքդ է շաքար, խօսանքըդ ղանտ է,
Լեզուդ ի բերանդ անգին ճօհար է,
Համասփիւռ ծաղկի հոտ ի քէն բուրէ,
Չէ քեզ օրինակ, քոյդ այլ փարթամ է:
Ուներդ է քաման, թարթափդ է քո թիր,
Ջանգ աստ, ու լաշքար մէքունի թատպիր[3],
Թըրով ու սրով շատ ոք խոցեցիր,
Զե՜հ հուքմ ու հրաման, զեհէ՜ սախթադիլ[4]:
Առիւծ ի շամբի բազկօք զօրաւոր,
Ամէն կենդանեաց ես դու թագաւոր,
Երբ աղաղակես ձայնիւդ ահաւոր,
Սարսափեն, դողան երէքըդ բոլոր:
|
|
- ↑ Թող քո թշնամու սիրտը արյունուովի (պ.)։
- ↑ Ո՜վ համպարաբուխ հոտի ու փերի (պ.):
- ↑ Պատերազմ է, ու բանակ ես պատրաստում (պ.):
- ↑ Ի՜նչ ուժ ու հրաման, ի՜նչ դաժանութիւն (պ.)։