Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 10 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 10-րդ).djvu/129

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Առ արժանապատիվ Տ. Գ. — Տե՛ր հայր, իրավունք ունիք, երբ կըսեք, թե մեկ կյանքեն մյուս կյանքը դերեզմանի ճամբով միայն կերթվի. սակայն գործին մեջ բավական դյուրություն չէ՞ր մտներ, եթե ճամբու ծախքին կարգադրությունը մյուս կյանքին մեջ տեղի ունենար։


Առ օրիորդ Աֆ. — Կուրախանաք... ես ձեզի քանի անգամ չըսի՞, որ կանուխ ելլողը խըսմեթը կը գտնե։


Առ պարոն Ն. — Դու ալ «հավասարս ես» ըսե, գործդ նայե՛։


Առ պարոն Հ. Մ․ — Սիրո մեջ խաղաղություն և խաղաղության մեջ սեր կուզեք. մեր կլիմային ներքև ատանկ բան չկա։ Եթե կուզեք ուղեվորեցեք դեպի Խաղաղական ովկիանոս։


Առ օրիորդ Ա. — Այդ առաջարկությունդ քոնֆեռանսեն հետո կրնամ ընդունիլ, վասնզի գիտես, որ ես ալ արևելքի քրիստոնյա մեմ, հյուսիսի քրիստոնյա չեմ, օրհնյալ է Աստված։


Առ տիկին Ն. — Անիծյալ ըլլամ, տիկին, եթե անգամ մալ սեղանեդ հաց ուտեմ. հելվան զգալով տվիք, կոթովը աչք հանեցիք։


Առ օրիորդ Օ. — Պատուհանեն մեյ մալ ակռաներդ մի՜ ցցուներ, այսինքն մի՛ խնդար, վերջը անունդ կելլե։


Առ պարոն Ք. — Խնդա՛, խնդա՛ ու մարդու բան մ՝ըսեր, նորեն պիտի կարգվիս եղեր։


Առ տիկին Ա. — Կարգվեցաք ու դարձյալ խելքերնիդ գլուխնիդ չեկավ, չըսեք, դուք գերդաստանով այդպես եք։


Առ պարոն Հ. — Դուն գործ չունիս նե անոր ասոր օղի և իշկեմպե չորպասի հրամցուր, ի՛նչ որ ես. ան ես։


Առ օրիորդ Ա. — Չաղաչեմ, քիչ մը քաղաքավարություն սորվեցե՛ք, ձեզի համար կ՝ըսեմ։