Առ պարոն Հ. — Ի՞նչ ըրիք, պարո՜ն, դեռ թրախումայով աղչիկ մը չգտա՞ք. մեղք որ, կամ աղեկ, որ չեք գտներ կոր:
⁂
Առ պարոն Հ. Ն. — Քազինոն նստած իքի յուզ խաղացած ատենդ՝ բարձր ձայնիդ աղաղակներեն քսպինոյին հաճախորդները կը ձանձրացնես կոր, մեկ մ՝ալ, որ խաղը վաստկած ատենդ թեև երբեք վաստկած չունիս՝ զը՜ը՜ռաք բառը շատ մի գործածեր:
⁂
Առ պարոն Տ. — Կաղաչեմ ձեզ, որ ա՛լ ասկե ետքը տեֆի պելայի համար ձենե ստակ փոխ ուզողին կամավոր գրվելու խորհուրդ չտաք։
Առ տիկին Շ. — Կը պատվիրեմ ձեզ ալ, որ զգուշությամբ վարվիք ձեր ընելիք գործերուն մեջ. արդեն էթեքնիդ ձեզ տյուշման է։
Առ տիկին Ա. — Դուք ալ գործի վրա եք, հե՜, կերևա թե կնքամայր հանըմ ալ ըլլալու պատիվն պիտի ունենաք, ձեզ ալ կը խրատեմ, որ քիչ մը խելոք ըլլաք։
Առ օրիորդ Օ. — Աֆերիմ ձեզի ալ, կ՝երևի, որ խրատներս ձեզի ազդեցություն ըրեր են, որովհետև կը հավնիմ կոր ձեր վարքին։
Առ օրիորդ Ե․ — Խոսքս մտիկ ընես նե գլուխդ խեր կուգա, բայց ո՞րի կըսես. տեսա՞ր հիմա խըրմըզը ծեծեմ պոյա շինեմ ըսելնիքեն մատդ հետը ծեծեր ես, տո՞ւր հիմա մեկ երկու ոսկի բժշկի ստակ, որ սորվիս։
⁂
Առ օրիորդ Փ. — Շնորհակալ եմ. կենացս մինչև վերջին օրը չպիտի մոռնամ ձեր ինձի ըրած բարիքը։
Առ պարոն Դ. — Դու ինչո՞ւ երեսդ կախեցիր, կարծեմ քեզի համար բան ըսող չեղավ։
Առ Ն. Մ. Լ. — Տիկի՞ն, ականջիդ մոտ կարմիր պոյան շատկեկ է փախեր, գնա՜, սրբե՜։
Առ պարոն Օ. — Վաղը կուտամ կ՝ըսեն նե ա՞լ խոսք չմնար։
Առ պարոն Ռ. Ա. — Նամակդ առի, Ղրկելիքներդ սիրով կնդունիմ։ Պակասները եղբորդ կը հանձնեմ։
Առ տիկին Ի. — Տիկի՞ն, Աստվածդ սիրես, խըչլըխդ խաղցունելով մի՛ քալեր, տղայք դիտողություն կ՝ընեն կոր։