Մակար արքեպիսկոպոս։ Մեծամասնության ձայնն ոչ կըսե։ Հարստապետությունն կը հավանի։
— Շատ աղեկ, կըսե, ներկայացուցչի հարկ չկա, պատգամավոր մը ղրկենք մեր կողմե։
— Մարդ ղրկվելու պետք չկա, թղթատարով ղրկենք անցյալ տարվա պես։
— Թղթատարով ղրկել չըլլար, Սուրհանդակ անունով մեկն առաքենք։
— Բայց, պարոն հարստապետություն, դու անուններ կը փոխես միայն և ասկից մեկն ղրկելու վրա կը պնդես։
— Մկրյան տեր Հովհաննես անունով մեկն ղրկենք ուրեմն և այն ատեն հարկ չմնար ո՜չ ներկայացուցչի, ո՛չ պատվիրակի, ո՜չ պատգամավորի և ո՜չ սուրհանդակի։
— Ո՛չ։
— Ո՜չ կամ այո՛, որոշված Է, որ Մկրյան տեր հայրն անպատճառ ղրկվի Տփղիս. և բնավ անպատեհություն չկա ցանկին նորին արժանապատվության ձեռամբ ղրկվելուն մեջ։
— Այո՜, բայց պատեհություն մ՜ալ չկա։
— Նորին արժանապատվությունն վարդապետ եկեղեցական մ՜Է, կրնա ի նպաստ կառուցանելի Ներսեսյան վարժարանին հանգանակություն ընել մեր ռուսահայ եղբայրներեն, հանգանակության արդյունքն մեզ հարուստներուս հանձնել, որ բնավ սովորություն չունինք հաշիվ տալու, և այս եղանակավ մղում տալ կրթական մեծ գործին և սովելոց հանձնաժողովին։
— Ռուսահայ եղբայրներն հերիք ստակ տվին և հաշիվ չառին. չենք կարծեր, որ վերստին խաբվին. ուստի անտեղի է նորին արժանապատվությունն Տփղիս ղրկելն։
— Սակայն, նորին արժանապատվությունն Կ․ Պոլսո և Տփղիսի վաճառականաց մեջ առևտրական հարաբերություն մը հաստատելու պաշտոն ալ ունի։
— Սահմանադրությունն ասանկ տրամադրություն մը չունի։
— Մոռցած է ունենալու։
— Մենք հակառակ ենք այս առաքելության։
— Հարստապետությունն համաձայն է և պետք չունի մտիկ ընելու մեծամասնության ձայնն, որ գլխու ցավ միայն կը պատճառե։
