մեջ կրնամ տոմարակալություն գիտնալ, սկզբունքներն արդեն ըմբռնած եմ։
— Թվաբանություն գիտե՞ս. տոկոսի խնդիրներն կրնա՞ս լուծել։
— Տոկոսի խնդիրներր չեմ կրնար լուծել, բայց աղեկ մարմնամարզություն գիտեմ։
— Ազգային վաճառականներեն ո՞վ կը ճանչնաս, որո՞նց վաճառատունը գիտես:
— Այս փողոցները աղեկ չեմ գիտեր, բայց, առաջ Աստված, կրնամ պատասխանել եթե հարցում մուղղվի ինձ աստղագիտության վրա..․ կրնամ ըսել, թե Արուսյակն ե՞րբ կը ծագի և ո՜ւր կը կենա։
— Շատ աղեկ, տղաս, շատ աղեկ, հարմար գործ մըլլա նե ես խապար կուտամ քեզի։
— Քիչ մալ անգղիերեն գիտեմ, բայց ո՛չ կրնամ գրել, ո՛չ ալ խոսիլ, հնչումը դժվար է այս լեզվին։
— Ապրի՛ս, տղաս, ապրի՛ս։
— Մեզի գործ մը, էֆենտի։
— Ի՞նչ գործ տամ քեզի, տղաս։
— Ֆրանսերեն սորվեցնեմ քեզի, որ էրնանին կարդաս.․․
— Յոթանասունեն վերջը չեմ կրնար սորվիլ․․․ ես խաբար կուտամ քեզի գործ մը ըլլա նե։
Դպրոցեն ելեր եմ, պարա՞պ պտըտիմ, էֆենտի, մեղք չէ՞ ինձի։
— Ի՞նչ ընեմ, տղաս գործիս չես գար դուն։
— Այսչափ բան գիտնալովս գործիդ չե՞մ գար։
— Ոչ։ Ամեն բան սորվիլ ուզեր ես ու ապրելու համար հարկավոր եղած բաները չես սորված, տղաս։
— Միզանթրոբին չե՞ս հավնիր։
— Ընտի՜ր:
— էրնանին գե՞շ է։
— Պատվական։
— Մարմնամարզությունն որո՞ւ չարիք հասուցած է։
— Եվ ո՛չ մեկուն։
— Ինչո՞ւ ուրեմն ձեր վաճառատան մեջ գործ մը չեք տար ինձի, հայր մը, մայր մը ունիմ, որոնց հոգը իմ վրաս է. հաց կուզեն ասոնք, էֆենտի։
