— Հա, հա, հա, հա․..
— Թո թո թո հաֆ դուք եք...
Պաշտոնական քահ քահ մը կը թնդացնե բաղնիքը։
Եվսեբիոս աղան դողալով դողդողալով կելնե ավազանեն և կապավինի յուր օթյակը։
Բաղնեպանը կը կանչե.
— Ի՞նշ խայտառակություն է աս։
— Ի՞նչ եղավ, բա՞ն մը եղավ, ըսե՛, ոտքդ պագնեմ։
— Հոս չէի՞ր դուն։
— Հոս էի... արժանապատվությա՞նդ դպան, ըսե՛ որ վրեժդ լուծեմ... ես չեմ ուզեր, որ բաղնիքիս մեջ անկարգություն ըլլա, շահուս կը դպչի։
— Չիմացա՞ր եղածները։
— Իմացա, բայց վիրավորվելու բան մը չտեսա։
— Ետևես հրեցին ջուրի մեջ։
— Կատակ է անիկա, իրարու կընեն անանկ բաներ։
— Ավանակ ըսին։
— Ավանակները ջուրեն կը վախնան տե ատոր համար, ասոր մեջ բարկանալու բան չկա։
— Երեսս ջուր նետեցին։
— Ավազանի մեջ կըլլա ատանկ բաներ. նայե, հիմա կընե՞ն կոր։
— Այնչափ խնդացին վրաս։
— Վաղ անցիր, Աստվածդ սիրես, սիրտդ դող հանեցիր, ես ալ կարծեցի դպչելիք խոսք մը ըրեր են քեզի։
— Ըսել է որ ասոնք դպչելիք բաներ չեն։
— Ամենևին, ատանկ բան մը մտքեդ անգամ մի անցուներ, հեմ ուրիշին ալ մի՛ ըսեր, վրադ կը խնդան։
— Շնորհակալ եմ տված բացատրություններեդ. բայց ավելի աղեկ չըլլա՞ր, եթե հոս մարդ չգտնված ժամանակը գամ ու լվացվիմ։
— Մինակ չես ձանձրանար նե եկուր։
Եվսեբիոս աղան կը հագվի և կը մեկնի։ Այնուհետև կսկսի ամեն առավոտ կանուխ լվացվիլ։
Անցնինք այժմ կանանց կողմը։
Ծովն կանանց համար զբոսանք մ՝է։
Ծովն կանանց գեղեցկությանց ցուցահանդեսն է։ Հոն կանայք իրարու ցույց կուտան իրենց գեղեցկությունը։