Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 10 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 10-րդ).djvu/697

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

2. Օրեսթն ու Անգոյին աղջիկը «Գեղեցկուհի էլեն» և «Մադամ Անգոյին աղջիկը» օպերետների հերոսներն են. նույնը և հաջորգները։


ԴՐԱՄԱԿԱՆ

Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1875 թ. հոկտեմբերի 18-ին (№ 169), երկրորգ անգամ՝ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ. Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի X հատորում, 1947 թվականին։


ՀԱՄԱՐԱԿԱԼՆԵՐՈՒՆ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ

Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1875 թ. հոկտեմբերի 25-ին (№ 170), երկրորգ անգամ՝ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ. Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի X հատորում, 1947 թվականին։

1. «զի մի մթարքն, որ զբօքն շողայցեն, արգել հայելոյ ի յստակութիւն յաշվոյլիցին» — Եզնիկ, Եղծ աղանդոց, Վենետիկ, 1826, էջ 6։

2. «Գ ...»-ն քննիչ վերատեսչի անվան սկզբնատառն է, ինչպես պարզվում է հետագայում։


ՀՅՈԻՐ ԸՆԴՈԻՆԵԼՈԻ ԶԳԵՍՏ

Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1875 թ. հոկտեմբերի 25-ին (№ 170), երկրորդ անգամ՝ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ. Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի IX հատորում, 1938 թվականին։


ՔՐԻՍՏՈՍՏՈԻՐ ԷՖԵՆՏԻԻ ՃՐԱԳԸ ՄԱՐԵԼՈՒ ՎՐԱ

Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1875 թ. հոկտեմբերի 25-ին (№ 170), երկրորդ անգամ՝ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ. Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի IX հատորում, 1938 թվականին։

1. Ակնարկում է իր «Ջոջերը», ուր Ք. Ղազարոսյանը ներկայացված է ճիշտ նույն տողերով (Տե՛ս Հ. Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, II հատ., «Ազգային ջոջեր», «Թ. Ղազարոսյան»)։

2. Խոսքը Երզնկայի առաջնորդ Գր. վարդապետ Ալեաթճյանի մասին է, ժամանակին դատապարտված իբրև Վասակ և Հուդա (տե՛ս Հ. Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, VIII հատ., «Ալեաթճյան Գրիգորիս վարդապետը», ծանոթ. № 1), իսկ այժմ մեծարվելու էր եպիսկոպոսության աստիճանով։ Ք. Ղազարոսյանը լսելով այս որոշումը, Ալեաթճյանի հանդեպ ունեցած ատելոսթյունից մղված անմիջապես նամակներ ու հեռագրեր է ուղարկում Երզնկա, իրազեկ պահելու տեղի բնակչությանը, միաժամանակ պահանջելով, որ մերժեն Ալեաթճյանի թե՛ եպիսկոպոսությունը և թե՛ առաջնորդությունը։ Ստացված լուրերից զայրացած ժողովուրդը ստիպում է Ալեաթճյանին ո՛չ միայն քարոզը կիսատ թողնել և դուրս գալ եկեղեցուց, այլև հրաժարվել առաջնորդական աթոռից, հեռանալ քաղաքից։


ՎԱՐՉԱԿԱՆ ՄԵՔԵՆԱ

Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1875 թ. նոյեմբերի 1-ին (№ 171), երկրորդ անգամ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ. Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի X հատորում, 1947 թվականին։

1. «Վարչական մեքենան» Ազգային քաղաքական ժողովն է։