1. Ծաղրված են ժամանակի անդեմ թերթերի խմբագիրները, որոնք ի պահանջել հարկին կարող էին իրենք թերթերի էջերից ներրողել այնպիսի մի ոճրագործի, ինչպիսին Աղթամարի Խաչատուր կաթողիկոսն էր (տե՛ս Հ. Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, VI հա., «Օդափոխության համար Ալեմ Տաղի երթայիք հիվանդները», ծանոթ. № 1)։
ՆՈՐ ԹԸՆԵԼ ՄԱԼ
Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1876 թ» հոկտեմբերի 13-ին (№ 197), երկրորդ անգամ՝ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ. Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի X հատորում, 1947 թվականին։
<ԻՆՉ ԿԸ ՄՏՄՏԱՍ, ԽԻԿԱՐ>
Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1876 թ․ հոկտեմրերի 13-ին (№ 197), երկրորդ անգամ՝ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ. Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի X հատորում, 1947 թվականին։
1. «Ղալաթիո օճախ» — Տե՛ս Հ. Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, III հտ,, «Պտույտ մը Պոլսո թաղերու մեջ», «Սկյուտար Ենի մահալե», ծանոթ. № 3։
2. Ակնարկը վերաբերում է Խորեն Գալֆայանին (տե՛ս «Ամուսնական դաս» մը և անոր պաշտպանը)։
3. Նկատի ունի Խաչատուր կաթողիկոսին (տե՛ս «Ճամբորդ կաթողիկոսին սենյակին մեջ խմբագիր մը», ծանոթ. № 1)։
ԿԵՂԾԵՆ ԶԳՈՒՇԱՑԵՔ
Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», անստորագիր, 1876 թ․ հոկտեմրերի 23-ին (№ 200), երկրորդ անգամ՝ Պետհրատի հրատարակությամբ, Հ Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուի X հատորում, 1947 թվականին։
<ԽԻԿԱՐ, ՔԵԶԻ ՊԱՂՏԱՏ ՊԻՏԻ ՂՐԿԵՆ>
Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում» , անստորագիր, 1876 թ. հոկտեմբերի 23-ին (№ 200)։
ՀԻՄԱՐՈԻԹՅՈԻՆ ՀԻՄԱՐՈԻԹՅԱՆՑ
ԱՄԵՆԱՅՆ ԻՆՉ ՀԻՄԱՐՈԻԹՅՈԻՆ է
Առաջին անգամ լույս է տեսել «Թատրոնում», Ապրագատապրա ստորագրությամբ, 1876 թ. նոյեմբերի 3-ին, 13-ին (№ 203, 206):
1. Ըստ հունական ավանդության, հույն իմաստասեր Դիոգինեսը հիասթափված ժամանակի իրականությունից, ցերեկով, լապտերը ձեռքին որոնում էր բարոյական իմաստով կատարյալ մարդ։
2. Տե՛ս «Կեցցե՛ սովորություն» ծանոթ. № 1։
3. Ակնարկում է հարբեցողությունը։
4. «...Սոքա ևո հիմարք և մորոսք են»: Պարոնյանի խոսքերն, ըստ Մատթեոսի՝ «Մորոսք և կոյրք. զի՞նչ մեծ է՝ ոսկի՞ն, եթե տաճարն». Մատթ., ԻԳ 17։
