Այս էջը սրբագրված է
թյամբ ինձի նշանեցին, կատեմ յուր սերը, կանիծեմ նաև ընտանիքիս՝ որ թող չեն տար սիրույս համապատասխանող անձի մը հետ միանամ... քակղ եմ ես, Լևոն, քուկդ։ (Լևոնի բազկացը վրա կիյնա):
ՏԵՍԻԼ ԺԱ.
ՆՈԻՅՆՔ, ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ և ՆԻԿՈ
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ, փատ ի ձեռին Նիկոն հալածելով
Ո՞ւր կը փախչիս, անիծից արմատ... իմ ոտքս ձեռքս կը կապես, ո՞վ հրամայեց քեզի։
ՆԻԿՈ
Ատտըրրճաճանակը...
(Երանյակ և Լևոն շվարած կը նային):
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Անպիտա՞ն, թե որ անգամ մ'ալ ասանկ բան մը ընես, գլուխդ կը ջախջախեմ։
ՆԻԿՈ, առանց հասկնալու
Ինձի ինչ, ջախջախե՛։
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Կորի՛ սրկե (Նիկո կերթա): Երանյակ, դուն ի՞նչ գործ ունիս հոս։
ԵՐԱՆՅԱԿ
Ե՞ս...
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Դուն։
ԼԵՎՈՆ
Անիկա...
ԹԱՓԱՌՆԻԿՈՍ
Ինքը։
