Այս էջը սրբագրված է
ՄԱՐԹԱ, սթափելով
Ի՞նչ է... ինչո՞ւ քովս...
ԵՐԱՆՅԱԿ
Բան մը չկա, մայրիկ.
ՄԱՐԹԱ
Որ գնաց հայրդ:
ԵՐԱՆՅԱԿ
Չգիտեմ:
ՆԻԿՈ
Հիմա պիտի գա:
ՄԱՐԹԱ
Ա՛հ, բարբարոս մարդ. տես ինչ վիճակի մեջ թողուց զիս:
ԵՐԱՆՅԱԿ
Աթոռի վրա նստե, մայրիկ... ահ, աս ինչ է... ոտքերդ կապված...
ՄԱՐԹԱ
Ինքը կապեց ու գնաց:
ՆԻԿՈ
Հիմա պիտի գա:
ԵՐԱՆՅԱԿ
Ես գիտեմ ուր գնաց: (Մորը ոտքը քակելով):
ՄԱՐԹԱ
Գիտե՞ս ուր գնաց:
ՆԻԿՈ
Հիմա պիտի գա: (Կ’երթա):
ՄԱՐԹԱ, աթոռի վրա նստած
Զուրցե՛, Երանյակ, վրեժ պիտի լուծեմ իրմե, վրեժ:
