Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 1 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/281

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ՍՈՖԻ

Մի մերժեր խնդիրքս։


ԹԱԴԵ

Չեմ մերժեր:


ՍՈՖԻ

Ազատե զիս։


ԹԱԴԵ

Ժամը հասած է։


ՍՈՖԻ

Օրհնյալ ըլլաս. ա՛լ հիմա կըսեմ, հայրս զիս թեթև ապուշի մը նշանեց[1]։


ԹԱԴԵ

Հե՜ե՜:


ՍՈՖԻ

Թեթև, ապուշ ավանակի մը։


ԹԱԴԵ

Ինձի՞ է։


ՊԱՊԻԿ

Քեզի չէ, սխալ է:


ՍՈՖԻ[2]

Դուք բարի մարդ մեք, բայց նշանածս ավանակին մեկն է. ոհ, դթությո՜ւն, դթությո՜ւն։

<ՎԵՐՋ Բ. ԱՐԱՐՎԱԾՈԻՅՆ>

  1. [նշանել կուզե, չեմ]
  2. Թա<դե>=Սո<ֆի>