ՄԱՐԳՐԻՏ քայլ առ քայլ կերթա երբեմն հետս դառնալով[1]
Անբան։
ԿՈՄԻԿ. ետեն երթալով
Օրիորդ...։
ՄԱՐԳՐԻՏ. կրկին
Անկիրթ։
ԿՈՄԻԿ. կրկին
Տիրուհի՛ս...։
ՄԱՐԳՐԻՏ, կրկին
Ապուշ։
ԿՈՄԻԿ. կրկին
Սիրուհի՛ս...։
ՄԱՐԳՐԻՏ, կրկին
Ապերախտ:
ԿՈՄԻԿ. կրկին
Ծառա մեմ։
ՄԱՐԳՐԻՏ
Անասո՛ւն։ (Կ՛երթա):
ՏԵՍԻԼ Թ.
ԲԻՐԱԲ, կամաց կամաց գալով. ԿՈՄԻԿ
ԿՈՄԻԿ
Թշվառություն թշվառության վրա: Ինչ ըսել է Երվանդը հոս գա ու իմ տիրուհվույս հետը խոսի, գրկվի պագտվի, և այլն, և այլն։ Ինչո՞ւ ձգեմ, որ օրիորդ Մարգրիտը զուրիշ մը սիրե, քանի որ ես ողջ եմ: Ինչ, ծառա լինելովս մարդ չե՞մ աշխարհիս վրա. միթե ծառաները զգացմունք չունի՞ն. միթե օրիորդներու վրա սեր չունին. մանավանդ ինձի պես լուսավորյալ ծառա մը, որ երկու տերանց կը ծառայէ։ Այո՛, պետք է որ ես Մարգրիտն սիրեմ, և թե որ չհաջողիմ, կերթամ զինքս կը մեռցնեմ։
- ↑ երթալով հետս կը դառնա կերթա երբեմն հեաս դառնալով