— Շատ լավ, ղրկեցե՛ք ձեր լրագիրն և այն թուղթը, բան մը կընենք։
— Սակայն չկարծեք, թե ես բաժանորդ գրելու նպատակով
զձեզ տեսնելու եկա, քավ լիցի, այդ պզտիկությունը չեմ
ընդունիր. բարեկամական պարտք մը կատարելու համար
եկա զձեզ տեսնելու։
— Հայտնի բան է։
— Սնավ ձեր մտքեն չանցունեք, թե այս մարդը մեկ ու
կես ոսկի փրցնելու համար զիս տեսնելու եկավ։
— Չեմ անցուներ։
— Վասնզի կանխել մը մուրացկան խմբագիրներ, որք
Պոլիս եկողները կողոպտելու համար անոնց քովը կերթան և
բաժանորդ կը գրեն զանոնք, ես այդ բանը չեմ կարող ընել,
վասնզի բնությանս մեջ չկա... ես իբրև պատվավոր մարդ
կուզեմ ապրիլ։
— Հասկցա, իբրև պատվավոր մարդ կուզեք ապրիլ։
— Ինձ հետ ձեր այս ունեցած տեսակցությունն ալ ուրիշի
մի՛ զբուցեք, վասնզի տեսակ մը բախտախնդիր, չվառական
անձեր կան, որք բանդագուշական կենսագրություններ կը
գրեն և իմ անձնականությունս կը խծբծեն։
— Կը հասկնամ, անձնականությունդ կը խծբծեն։
— Օրինակի համար սա պարագային մեջ հանցանք մունիմ
ես, զձեզ դիմավորելու եկա և խոստացա ձեր անունը
լրագրույս մեջ հրատարակել, դուք ալ իբրև ողջամիտ ազգային
մը բաժանորդ գրվեցաք, կաղաչեմ, ըսեք, ձեր կոկո՞րդը
սխմեցի, որ ինձի բաժանորդ գրվիք։
— Ամենևին։
— Ատրճանա՞կ ցցուցի։
— Բնավ երբեք։
— Դանա՞կ քաշեցի։
— Ոչ բայց ուրիշ տեղեր ատրճանակ կամ դանա՞կ ցցունելո՞վ
բաժանորդ կը գրեն։
— Ատ ըսել չեմ ուզեր, սա ըլլել կուզեմ, որ դուք ձեր
հոժար կամքով բաժանորդ գրվեցաք։
— Այո՛։