Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 3 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/285

— Ի՞նչ կըլլաք մեկտեղ ժամանակ կանցունենք քիչ մը:

— Աղեկ, բայց...

— Բայցս ալ ի՞նչ է, երթանք։

— Որովհետև այսչափ կստիպես կոր, ես ալ չեմ մերժեր. երթանք։

— Կեցցե՛ս, Գամիկ աղա, շնորհակալ եմ։

— Ես ալ շնորհակալ եմ.

Այս խոսակցությունը տեղի կունենար Բերա մեծ փողոց, գինետան մառջև։

Մարկոս աղան հրավերն ընդունել տալուն պես բարեկամին ձեռքեն բռնեց և գինետունը տարավ։

— Մասթիքա՞ կը խմեք։

— Ո՛չ:

— Անանկ է նե, տյուղ կը գործածեր։

— Ո՛չ:

— Րո՞մ:

— Ո՛չ:

— Ըսել է գոնյաք կը խմեք։

— Ո՛չ։

— Ի՞նչ կը խմեք ուրեմն։

— Ոչինչ. չիյտե՞ք, քանի մը տարի կա, որ ես ըմպելիք չեմ գործածեր։

— Ըմպելիք չե՞ս գործածեր։

— Ո՛չ:

— Ոտքդ պաքնեմ։

— Ո՛չ:

— Իրա՞վ կըսես։

— Ինչո՞ւ սուտ խոսիմ։

— Աստվածդ սիրես։

— Չեմ խմեր։

— Կատակ կընես հետս։

— Ի՞նչ հարկ կա կատակ ընելու։

— Հիմա մասթիքա չե՞ս խմեր դուն։

— Ո՛չ։