չտարածվելուն պատճառովը դժբախտաբար գեշ վիճակի մը մեջ կը գտնվի։
Աբիսողոմ աղան նամակը ծալլելու վրա էր, տիկինը ներս մտավ.
— Մեծապատիվ էֆենտին սիրո բարևներ կընե եղեր ձեզի,
ըսավ և նամակով մը գիրքեր ներկայացուր Աբիսողոմ
աղային, որ նամակը բացավ և սկսավ կարդալ.
«Մեծապատիվ էֆենտի
Իմ մտքիս ծնունդն եղող քերթվածները հրատարակած ըլլալով՝ արժան դատեցի անոնցմե քառասուն օրինակ ձեզ ղըրկել։ Կը հուսամ, որ շնորհ կընեք զանոնք ընդունելու և կերպով մը քաջալերություն տալու ինձ, որպեսզի մյուս քերթվածներս ալ քիչ օրեն հրատարակության տամ։
Խնդրելով, որ ընդունիք իմ խորին մեծարանացս հավաստիքը,
մնամ ձերդ մեծապատվության խոնարհ ծառա։
Աբիսողոմ աղան նամակը գոցեց և քովը դրավ։
Տիկինը դարձյալ ներս մտավ։
— Մեծապատիվ էֆենտին բարև ըրած է դարձյալ, հարցուց
Աբիսողոմ աղան։
— Ո՛չ բեռնակիրներեն մեկը եկած է և կրողչեքը կուզե:
Աբիսողոմ աղան քսան դահեկան հանեց, տվավ:
Տիկինը դուրս ելավ, դուռը գոցեց։
— Ընթերցատան մեկ անկյունը քանի մը հոգի նստած
ընտրելի թաղականներու ցուցակը կը պատրաստեին, ըսավ
Մանուկ աղա՝ յուր պատմությանը թելն ձեռք առնելով։ Անոնք
մեր կողմեն չէին և կաշխատեին, որ իրենց ուզած կաշառակեր
մարդերը թաղական ընտրեն։
— Տղուն մեկը եկավ սա գիրքերը ձգեց, գնաց, ըսավ տի-