Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 4 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/216

— Ծո՛, Թորոս, չելլաս եկեղեցի երթաս։

— Աստված չընե:

— Ինչո՞ւ:

— Անոր համար՝ որ անցյալ շաբթու մեկը խանեն դուրս ելեր Է, որ եկեղեցի երթա, մեյ մալ զապթիյե մը օձիքեն բռնելով առեր տարեր և մինչև իրիկուն գարի կթել ավեր է:

— Թող աղոթք ընե, որ չէ կերցուցեր։ Դուրսերը չորպաճիի մը վրան կը հեծնան կոր, ախոռը կը քաշեն կոր և բռնի հարդ կը կերցունեն կոր, աս տեղը գարի կրել տալերնին մե՞ծ բան է մի:

— Աղա՛, ես չեմ կրնար ընել։

— Ծեծը տեսնաս նե՝ անանկ մր կընես որ. դուրսերը մարդիկը աքաղաղի պես կը խոսեցնեն կոր, քուքուրիկու կանչել կուտան կոր, նոթա կը սորվեցնեն կոր, նոթա։

— Ես չեմ կրնար համբերել։

— է՛յ ընկերիդ ի՞նչ են ըրեր, ըսիր։

— Գարի կրել տվեր են, ըսի։

— Քանունի էսասիին մեջ «անկարիա չպիտի ըլլա» ըսեր է։

— Քանունի էսասիին մեջ չպիտի ըլլա, բայց Պոլսո մեջ պիտի ըլլա։

— Քեզի անկարիայի բռնողին Թանունի էսասին չցցունե՞ս։

— Ո՞ր մեկին ցցունես Քանունի էսասին... անոր աղեկը տեղդ կը նստիս, դուրս չես ելլար, անկարիայ ալ չես բռնվիր։

<65> Կովկասու պատերազմին հեղինակ, Վանտ տաճիկ ոստիկանները ճամբելով՝ անոնց տեղը հայ ոստիկաններ դնող Թյուլպենտճյան Նիկողոս մարգարեին երեկվան Լրագիրովը Թատրոնին դեմ ըրած հարձակմանցը վրա երեկվնե ի վեր անդալնիս չկրնալով բռնել, ստիպվեցանք հաջորդ թվով ինքզինքնիս պաշտպանել Լրագրի երեկվան թվույն դեմ։