Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 4 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/498

— Ոչինչ, պատասխանեցի, ամենայն քաղաքավարությամբ և ավելցուցի թե պատրաստ եմ իրեն օգնել եթե կարողությունս ներե:

— Շնորհակալ եմ. արտասուքին նույնահանգ բառ մը կը հիշե՞ք։

— Սուգը:

— Այդ բառն իմ հայտնել ուզած իմաստին չգար։

— Ձուկն ինչպես է։

— Ձո՞ւկն, գոչեց մեկեն ի մեկ սթափվելով։

— Այո՛, ձուկն:

— Բայց ի՞նչ տեսակ ձուկ:

— Որ տեսակեն որ կուզեք կրնաք գնել։ Օրինակի համար՝ օձաձուկ, վահանաձուկ, մելանաձուկ, պարպունյա, լիքորինոզ, սարտելա... բայց, կաղաչեմ, ըսեք ինձի, ձուկին տեսակն ինչո՞ւ կը հարցներ, ուտելու համար չեք փնտրեր կարծեմ ձուկն։

— Ուտելու համար չէ, սակայն ինձի քառավանկ և մեծ ձուկ մը պետք է։

— Վահանաձուկն կարող է այս մասին ձեզի оգտակար լինել։

— Շնորհակալ եմ, ըսավ և նորեն հիշողությանը դիմեց ուրիշ բառ մը գտնելու համար, վասնզի քանի մը վայրկյանեն նորեն սկսավ մրմրալ «իմ հոսեցե՛ք արդ արտասուք... արտասուք... արտասուք...» և քերթողին արտասուքն չէին հոսեր և սակայն իմ ծիծաղներս կուգային, վասնզի նա արտասուք չուներ և ես ծիծաղներ ունեի որ կուգային արտասուքին եղած հրավերին վրա։ Հեռացա այդ բանաստեղծին քովեն և այն օրեն ուխտ դրի բնավ չարտասվել դրական ասպարեզին վրա, սրդողելով արտասուքին դեմ՝ որ համառ է և հազար անգամ ալ հրավեր կարդաս իրեն չբարեհաճիր պատվել զքեզ... կարծես Ազգային ժողովին նիստերուն հրավիրված երեսփոխան մէ... Իմ բարեկամ և ամբողջ հայ երիտասարդության բարեկամ պարոն Գրասեր Ատոմն լավ գիտե վարվիլ արտասուքին դեմ, բնավ չհրավիրեր զինք և սակայն արտասուքներն իրմե բնավ չեն բաժնվիր... թող ուրեմն պարոն Գրասեր Ատոմին գրիչն լա և ողբա իմ գրիչս պետք է որ