Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 4 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/556

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

<ԼՈՒՍԱՐԱՐԻ ՆԱՄԱԿԸ Կ. ՊՈԼՍԻՑ>

<4>

Առաջին անգամ լույս է տեսել Մոսկվայում տպագրվող «Հանդես գրականական և պատմականի» մեջ, 1894 թվականի հինգերորդ գրքում՝ հեղինակի ստորագրությամ:


Հրատարակության առթիվ խմբագրության տված ծանոթությունը հարկ ենք համարում ստորև մեջ բերել նախ, իբրև փաստ երկի տպագրության պատմությանն առնչվող և երկրորդ՝ շահեկան ճշտում հեղինակի ծածկանուններից մեկի՝ Լուսարարի համար։


«Հանգուցյալ Հակոբ Պարոնյանը աշխատակցում էր յուր ժամանակին «Փարոս Հայաստանի» պատկերազարդ հրատարակության՝ Լուսարար ստորագրությամբ:


Այս անտիպ նամակը մենք ստացանք մեծապատիվ պարոն Լևոն Մսերյանից, որին և հայտնում ենք մեր շնորհակալությունը»։


1. Նկատի ունի Արիստոֆանի «Ամպեր» կատակերգությունը։


2. Սոսյուն — «Մեղու Հայաստանի» թերթի Պոլսո թղթակիցը։


3. Սամոս — Կղզի էգեյան ծովում։ Պատմական անցյալում ուներ յութ մատենադարանը։


<ԾԻԾԱՂՆԵՐ>

<5>

Սույն վերնագրով Պարոնյանի երկու նամակները առաջին անգամ լույս՛ են տեսել Թիֆլիսում տպագրվող «Արձագանքի» մեջ «Պարոնյանի մի անտիպ ձեռագիր» ենթավերնագրով։


«Արձագանքում» խախտված է նյութերի տպագրության ժամանակագրական կարգը, որը մենք ճշտել ենք։


1. «Հրձագարան» — «Բառագիրք հանգաց կամ հանգարան». Խ. Գալֆայանի աշխատությունը. լույս է տեսել Թեոդոսիայում, 1860 թվականին։


2. «Արձագանք» — Գրական և քաղաքական լրագիր, լույս է տեսել Թիֆլիսում, 1882—1898 թվականներին Ա. Հովհաննիսյանի խմբագրությամբ:


3. Երեմիա Մարգարեի ողբերը, նվիրված Երուսաղեմի կործանմանը։


4. Սոփիա Մսերյանը Մսեր Մսերյանի այրին էր, որը իր որդու՝ Զայրմայր Մսերյանի հետ հրատարակում էր «Փարոս Հայաստանին»։


<6>

1. Ազգային վարչության նախագահը ինքը պատրիարքն էր՝ Ն. Վարժապետյանը, որի ներկայացրած հաճախակի հրաժարականները առիթ են տվել Պարոնյանին ազգային վարչությունը համարել առանց ղեկավարի։