ԾԻԾԱՂ ԵՎ ԲԱՐՈՅԱԿԱՆ
Բարոյական — Վերջապես թույլ չպի՞տի տաս, որ քեզմե բաժնվիմ և լավագույն ասպարեզի մը մեջ երթամ փնտրեմ բախտս։
Ծիծաղ — Դարձյա՞լ միտքդ փսխեցիր. շահավոր գո՞րծ մը գտար։
Բարոյական — Այո՛, խիստ շահավոր։
Ծիծաղ — Ի՞նչ է։
Բարոյական — Բժշկություն պիտի ընեմ։
Ծիծաղ — Կարդացա՞ծ ես բժշկությունը։
Բարոյական — Ի՞նչ հարկ կա կարդալու, բավական է, որ հաստատուն կամք և անհողդողդ միտք ունենամ, մեռցունելով, մեռցունելով կը սորվիմ։
Ծիծաղ — Մի՛ կարծեր, թե բոլոր բժիշկներն լավ կապրին, անոնց մեջ ալ աղքատներ կան։
Բարոյական — Ես ուրիշ բան պիտի ընեմ։ Դեղագործի մը հետ ընկեր պիտի ըլլամ և պիտի աշխատիմ միշտ սուղ դեղեր գրել, որպեսզի դեղագործիս ձեռքը ստակ գա և անոր կեսն ինձի տա։ Ասկից զատ դեղագործն՝ որու հետ պիտի ընկերանամ՝ Եվրոպայեն շատ մը պատրաստված դեղեր բերած է շիշերով և չկրնար սպառել զանոնք, ես պիտի ջանամ զանոնք լմնցնել, ամեն հիվանդին նույն դեղեն տալով և ապսպրելով, որ իմ դեղագործես առնեն։
Ծիծաղ — Միևնույն դեղն ամեն հիվանդի կուգա՞։
Բարոյական — Եթե հարկը պահանջե, ինչո՞ւ չպիտի գա. մեղք չէ խեղճ դեղագործին, ի՞նչ ընե Եվրոպայեն բերած դեղերը, ի՞նքը խմե։
Ծիծաղ — Իմ խելքս չհասնիր ասանկ առուտուրներուն։
Բարոյական — Այսուամենայնիվ բժիշկներեն ոմանց առուտուրն ասանկ է. իրենց դեղագործին անվաճառ դեղերն սպառելու կաշխատին, և հիվանդներն ալ չեն հակառակիր։
Ծիծաղ — Եթե այդ դեղագործներեն միույն քով տակառներով անգլիական աղ գտնվեր՝ անոր բժիշկն միշտ այն դեղեն պիտի գրեր հիվանդներուն։
Բարոյական — Իհարկե, եթե պայմանագրություն մը ստո-
