Այն կենդանիներն, որ իրենք զիրենք գովելով կզբաղին ունկնդիր չգտնելու պատժույն կենթարկվին։
Այն կենդանիներն, որ չեն կրնար հարստանալ և սնանկանալու կը մոտենան՝ ուրիշները հարստացնելու բարեգործության դիմելու կը դատապարտվին, իրենց ապրանքները վիճակահանության դնելով։
Այն կենդանուհիներն, որ իրենց ամուսնույն անհավատարիմ կը գտնվին՝ մահվան կը դատապարտվին, մինչև որ վաթսուն տարեկան ըլլան։
Բարոյական — Եվ անկե ե՞տքը...
Ծիծաղ — Անկե ետքը կրնան ապրիլ, որովհետև այն տարիքեն հետո չեն կրնար այդ հանցանքը գործել։
Բարոյական — Անգամ մը մեռնելեն ետքը, ի՞նչպես կբնան վերստին ապրիլ։
Ծիծաղ — Բանաստեղծներ կան, որ իրենց ուզած կենդանուհիներուն ոչ թե միայն կյանք, այլ անմահություն իսկ կուտան այնպիսի գողտրիկ լեզվով՝ որ ընթերցողներուն մեծ հաճույք կը պա տճառե, եթե չհասկցվի։
Բարոյական — Ես կը փափագիմ, որ անանկ կենդանուհի մը մշտնջենական մահվան դատապարտվի։
Ծիծաղ — Բայց բանաստեղծության դեմ կը մեղանչեր, եղբայր Բարոյական։
Բարոյական — Ի՞նչ կը լսեմ, բանաստեղծությունը կը հակառակի ինձի։
Ծիծաղ — Վերջապես ազնիվ զգացումներն քիչ մը տարբեր կերպով կը խորհին։
Բարոյական — Եթե այսպես է՝ պատիմ մալ ազնիվ զգացումներու սահմանելու է։
Ծիծաղ — Այն կենդանիներն, որ ազնիվ զգացումներ ունին՝ բարոյական չունենալու կը դատապարտվին։
Բարոյական — Գոհ եմ, և արդարև որքան բաներ կան, որ դրսեն ազնվություն, պատիվ և երջանկություն կը կարծվին, մինչդեռ իրոք անազնվություն, անպատվություն և դժբախտություն են։
