Աստրեա — Այո՛, բայց այնպես երբեմն երբեմն կուգամ երկրիս վրա պզտիկ պտույտ մընելու։ Դու, Ծիծաղ, եթե գիտնայիր, թե ինչ տանջանքներ կրած եմ հոս՝ չպիտի առաջարկեիր ինձի երկրիս վրա մնալու։
Ծիծաղ — Չկրնա՞ր ըլլալ, որ խմբագրի մը կերպարանք մտնեք, որպեսզի չճանչցվիք, ո՞վ խելքը կորուսեր Է, որ երթա խմբագրի մը մեջ արդարություն փնտրելու։
Աստրեա — Կարելի չէ։ Մնաք բարյավ, Ծիծաղ, պետք Է որ մեկնիմ։
Ծիծաղ — Կը փափագեի զձեզ քանի մը կենդանիներու ներկայացնել, ուստի կը խնդրեմ, որ գոնե քանի մ՛օր հյուր մնաք մեր քով։
Աստրեա — Շնորհակալ եմ, բայց հարկ Է, որ մեկնիմ, արդեն բավական ուշացա։
Ծիծաղ — Շատ լավ, զիս մի՛ մոռնաք, նորեն հանդիպեցեք։
Աստրեա — Գլխուս վրա։ Դուն ալ երբեմն ինձի եկուր։
Ծիծաղ — Ես ալ կուգամ։ Ո՜րքան կուզեի միշտ ձեզի հետ մնալ և խոսիլ։
Աստրեա — Եթե կուզես ինձի հետ խոսիլ, աշխատե որ միշտ զիս ներկայացնես հաչելով, ինչսթես որ ցարդ ներկայացուցած ես։ Ի տեսություն։
Ծիծաղ — Երթաք բարյավ։
Բարոյական — Աշխարհիս վրա չկա ոչինչ այնքան ծիծաղելի, որքան այն ծիծաղն, որուն մեջ արդարություն կը պակսի։
ԿԵՆԴԱՆԻՆԵՐՈՒ ՄԵԿ ԿԱՐԵՎՈՐ ՆԻՍՏԸ
Ատենապետ — Տյարք և տիկնայք, ատյանը բացված է: Նախորդ նիստին ատենագրության վրա դիտողություն ունեցողներն կը հրավիրեմ խոսք առնել։
Ներկա գտնվող կենդանիներուն ամենն ալ խոսք կառնեն։
Ա — Ես ըսած էի թե գործող մարմինն համար տալու պար-
