Եվողոս. — Վեց դահեկան տանք։
Նավավար. — Մտե՛ք։
Ծիծաղ. — Հրամմեցեք, մտե՛ք։ Սիղենոսին թևեն բռնեցեք, որ գետը չիյնա։
Սիղենոս. — Վստահ եղեք, որ ես գինով չեմ ա՛լ, թիավարություն պիտի ընեմ։
Բագոս. — Ես ալ կ՝օգնեմ քեզի։
Եվողոս. — Ամենքս ալ մտանք... Սիղենոս, օն անդր հառաջ...
Ծիծաղ. — Մի ձախ, մի հաջ...
Մոմոս. — Չէ, չէ, միշտ շիտակ։
Ծիծաղ. — Նույնահանգ բառ մ՝էր, անոր համար ըսի ես, դուք ձեր գիտցածն ըրեք։
Մոմոս. — Դուն ալ Փիլոպիպղոս մի՛ կտրիր գլխուս, նույնահանգ բառի մը համար մինչև իրիկուն գետին վրա շրջինք, ժամ առաջ երթանք, ուր որ երթալ առաջադրած ենք։
Ծիծաղ. — Բայց և այնպես նույնահանգությունը նշանավոր պաշտպաններ ունի այսօր։
Հիպնոս. — Վայ, վայ, վայ...
Մոմոս. — Ի՞նչ կա։
Հիպնոս. — Արդյոք նորե՞ն գծին վրայեն քալեցի։
Բագոս. — Ինչո՞ւ զարկիր ընկերոջս։
Նավավար. — Որպեսզի թևը ներս քաշե, որովհետև քիչ մնաց, որ մեր քովեն անցնող նավակին և մեր նավակին մեջտեղը պիտի ճզմվեր ձեռքը։
Հիպնոս. — Ահ, ահ, ահ...
Ծիծաղ. — Շնորհակալ ենք, շնորհակալ ենք։
Նավավար. — Բան մը չէ, մեր պարտքն է մեր նավակին մեջ գտնվողներն զգուշացնել գալիք վտանգներե։
Բագոս. — Շնորհակալություններս կը հայտնեմ ձեզ այն հարվածին համար, զոր բարեհաճեցաք մարդասիրաբար տալ Հիպնոսին։
Եվողոս. — Եզերքը հասանք։
Ծիծաղ. — Ելնենք։
Հիպնոս. — Ահ, ահ... ի՜նչ փորձանքներու կը հանդիպիմ այսօր...
