ՏԱՆ ՄԸ ՄԵՋ
— Քա աղջիկ, եկուր կտոր մը յարտըմ ըրե, թեքնեին տակը հալե ինկա։
— Ես վերը կը ժողվըտեմ կոր։
— Ժողվտուքիդ նալլեդ, ի՞նչ է քի չլմննար կոր։
— Տոլապները կը շտկեմ կոր։
— Մահվան դողերու գաս հեմեն, ախճիկ, ճղիկ-ճղիկ կոտրտիս։
— Ամեն իմիր ասանկ կը պոռաս, ձանդ աշխարհ կը պռնե, թերմաշ մնալիքները տահա չլմնցավ։
— Հա՞լ ունիմ լմնցնելիք. կես գիշերեն պերի է ելեր եմ օճախը վառեր եմ։
— Մեկ պանը ինքիրենդ չես կրնար ընել, աշխարհք ալ գլխուդ թոփ ընել կը նայիս։
— Վայ կլխուդ, մորդ յարտախ ըլլաս պարի, չոր լախրտը մը ունիս, ամա հիմակվան ախճիկներն ասանկ են, կրող կարդացող եք։ Յումուրճախներու գաս, օհարսակներ եղավ, տահա լաթերը կը թրջեմ... սա չարշաֆները չիթիլեմիշ ըրե։
— Հա ասոնք մաշեր են խայրի, ասոնց չիթիլեմիշ ըլլալիք հալը մնացե՞ր է։
— Մեղա, սյուսլի ըլլա տեյի պասա քոլա, ությու, չմաշի ինչ պիտի ըլլա։
— Ան անկե չէ զաթը... ծախածը ի՞նչ պիտի ըլլա։
— Սըվոնք տար պախճան փռե։
— Ես աս խըլըխովս պախճան չեմ երթար։
— Նա, վայ կլխուդ զեհեր նշանածդ կայներ է։
— Սանկ կեցիր, վազ անցա քուկին ընելիք յարտըմեդ։
ԲԱՐՁՐ ԴԱՍՈԻ ՄԵՋ
Պոնժուր, մոսեո Քարլո։
Պոնժուր, մուշու։