— (Երկրորդին) Ատենաբանն ինչու կընդմիջես։
— (Առաջնույն և երկրորդին) Ազգային շահերն ոչ այսպես կը պահանջեն, ոչ այդպես։
Չորրորդն ալ յուր պաշտոնը կը կատարե.
— Ատենապետ, ինչո՞ւ թույլ կուտաս ատենաբանին, որ խոսի, ինչո՞ւ կը ներես երկրորդ կուսակցության, որ ատենաբանն ընդմիջե, և ինչո՞ւ կը թույլատրես երրորդ կուսակցության, որ ժողովույն կանոնավորությունն խանգարե, կը խնդրեմ, որ ամենքն ալ ի կարգ հրավիրես, եթե ոչ կը բողոքենք և կը խնդրենք, որ մեր բողոքը արձանագրվի։ Մեր գլուխն ուռեցավ, կգ բողոքենք, պարապ խոսքեր մտիկ ընելու ժամանակ չունինք. արձանագրեցեք մեր բողոքը, ազգային շահերն կը վնասվին. չմոռնաք արձանագրել մեր բողոքն։ Արդարև շատ ցավալի է մեր վիճակն, որուն դարման խորհելե շատ հեռի ենք դեռ։ Թող արձանագրվի մեր բողոքն, որպեսզի ապագա սերունդը կարդա։ Ազգային շահերն ո՛չ այսպես կը պահանջեն, ոչ այդպես և ոչ ալ այնպես։ Դիվանադպիրք, ճշտիվ արձանագրեցե՛ք մեր բողոքներն, որ մեծ կշիռ ունին պատմության առջև։
Երբ ատենաբանի մը խոսքն այսպես կընդմիջվի այլ և այլ կուսակցություններե՝ դյուրին է գուշակել, թե ի՛նչ կերպարանք կ՝ստանա այն ժողովն, որու մեջ պիտի պաշտպանվին աստվածներու ազգային շահերն։
Եվ սակայն վիճաբանությունք կը շարունակվին և որոշումներ կը տրվին։
Տարակույս չկա, թե այն որոշումն, որու մեջ առաջին կուսակցությունն հաղթանակած է, երկրորդին, երրորդին և չորրորդին նայելով՝ ազգին համար վնասակար է. նույնպես եթե երկրորդ կուսակցությունն ավելի քվե ունենա և հաղթանակե, տրված որոշումն հիշյալ կուսակցության տեսակետով միայն շահավոր է ազգին համար, իսկ երեք կուսակցությանց կարծիքովն վնասաբեր և ավերիչ։
Հազիվ ուրեք պատահած է քվեարկություն մը, որու արդյունքն իմանալեն հետո երեսփոխաններն ըսեն.
— Այսօր լավ գործ մը կատարեցինք։
Իսկ միշտ լսված է և կը լսվի քվեարկութենե մը հետո.