ԴԻՄԱԿՆԵՐԸ
1 «Գոգցես իմն» — Ծաղրված է այս բառը շատ գործածող մեզ անհայտ ժամանակակիցներից մեկը:
2 Ծաղրում է Մ. Չերազի ստեղծած շինծու լեզուն, որի քերականությունը լույս տեսավ Չերազի «Գրական փորձերի» մեջ 1872 և 1874 թվականներին:
3 Այսինքն՝ ֆրանսերեն դասագրքի հեղինակ՝ Օլենդորֆի մեթոդով։
ՄԵՂՈԻ ԵՎ ԳԵՈՐԳՈՍ
1 «Մեղու», «Մեղու Հայաստանի» (տե՛ս «Մեղուի հոբելյանը», ծանոթ. № 2)։
2 «Գեորգոս» — Qheorghos հունարեն նշանակում է երկրագործ, մշակ։ Հանձին Գեորգոսի հեղինակը նկատի է ունեցել Գ. Արծրունու «Մշակը», ծաղրել է «Մեղու Հայաստանիի» հոբելյանի առթիվ այդ երկու թերթերի միջև սկսված բանավեճը (տե՛ս «Մեղուի հոբելյանը»)։
ԾԻԾԱՂՆ ԵՎ ԿԱՊԻԿՆ
1 Հանձին կապիկի ծաղրված է Խ. Նար-Պեյը. նա գրաբար թարգմանել էր Լամարտինի «Դաշնակը» կրոնական-լիրիկական բանաստեղծությունները և ինքն էլ հրատարակել էր լիրիկական բանաստեղծությունների մի ժողովածու «Վարդենիք» խորագրով։
2 «Սկոտոս» — ScotoS հունարեն նշանակում է խավար։ Պարոնյանը ծաղրել է Հ. ծ. վ. Դիմաքսյանը «Լույսը», նկատի ունենալով վերջինիս կրոնական բովանդակության և վերնագրի հակասությունը։
ԾԻԾԱՂ ԵՎ ՀԱՄԲԱՎ
1 «Համբավ» — Fimi, համաձայն հունական դիցաբանության այսպես է կոչվել աստվածների՝ հատկապես օլիմպիական խաղերի սուրհանդակը։
2 Ակնարկում է կրոնական ժողովը։
3 Այսինքն՝ ըստ հունական դիցաբանության Տիտան հսկայի և Գեյա աստվածուհու աղջիկը:
ՇԱՀՆՈԻՐ ԵՎ ԾԻԾԱՂ
1 «Շահնուր» — Մատթեոս Մամուրյանի ծածկանուններից։
2 «Քարոն» — Ըստ հունական դիցաբանության Քարոնը դժոխքի նավավարն էր. նա դժոխքի Ստիքս գետից փոխադրում էր մեռելների հոգին։
