բավականանա, թե դրամական վիճակն բարվոքվելուն պես՝ մյուս ձեռքն և ոտքն ալ կը շինվին։
Ծիծաղ — Իրավունք ունի, որովհետև ինքն ալ դրամական
նեղության ժամանակ ստեղծված լինելով՝ առանց ուղեղի աշխարհ
եկավ, և մինչև այսօր ալ առանց ուղեղի կը գործածե
ինքզինքն, խեղճը ժամանակ չունեցավ ուղեղի մը տեր
ըլլալու։
Աղավնի — Փաստաբանին կարծիքն հաղորդեցի ուրիշներուն,
խնդացին, ոմանք լացին, ոմանք ալ խորհուրդ տվին, թե
արձանն յուր ոտքովն և ձեռքովն հնդկահավին տալու է, և
տրված գումարներն իրմեետ պահանջելու է. ոմանք ալ գործն
թերակատար ձգելու է ըսին, ոմանք ալ իրենց տված գումարներն
ետ ուզել սկսան, ոմանք ալ սկսան հորդորել ուրիշներն,
որ այսուհետև ստակ մը չտան, ոմանք ալ, ի՜նչ գիտնամ...
այլ և այլ կարծիքներ կը հայտնեին, և հնդկահավն, պատճառ
այս շփոթություններուն, ուռելով կուռեր և կլուկլուկելով կը
պոռար։
Ծիծաղ — Վե՞րջը։
Աղավնի — Վերջը անոր ասոր աղաչելով հարյուր հիսուն ոսկի ևս գտա և տվի հնդկահավին, որ այդ վերջին գումարով ավարտե անդրիին շինությունն։ Այս գումարն կը բավե, ըսավ, և գնաց։ Արդարև ամիս մր ետքը տեսանք, որ Արամազդա արձանն ամբողջացած կանգնած է աստվածին մեհյանին առջևը։
Ծիծաղ — Գոնե լավ շինված է։
Աղավնի — Լավն չեմ գիտեր, բայց այնքան մեծ շինված է, որ մեհյանը արձանին քով իբրև պզտիկ արձան մը կերևի, շատերն արձանը մեհյան կարծելով՝ անոր մեջ մտնել կուզեն աղոթելու համար։
Ծիծաղ — Ինչպես կիսեն՝ դուռը տունեն մեծ եղած է։
Աղավնի — Մենք ալ ուրախացանք, որ սա գործեն խալսեցանք։ Շատ չկրեինք ուրախանալ, երկու օր վերջը վանդակիս դռնակն ափ առին։
Ծիծաղ — Որո՞նք։
Աղավնի — Գործավորներն։
Ծիծաղ — Ինչո՞ւ։
