Կնիկը — Որչափ գեշ բան է ոսկոր ունենալը... ուրիշ տեղ մը երթալու և գտնելու է զանոնք, առանց անուշի չըլլար, ամոթ է, տեսնողն ի՞նչ կ՝ըսե... տեր ողորմյա։
էրիկը — Քալելու կարողություն չունիմ, կնիկ։
Կնիկը — Ես հավ կուզեմ, ես անուշ կուզեմ։
էրիկը — Գնա՛, գտի՛ր, ու կե՛ր։
Կնիկը — Ասա՞նկ կնիկ կը նային... վայ գլխուդ... ես ալ կերթամ, ուրիշ տեղ կընեմ բարեկենդանը։
էրիկը — Գնա՛ ըրե։
Կնիկը — Ես հավ կուզեմ, անուշ կուզեմ, ապա թե ոչ, քեզի կը թողում և ուրիշի մը հետ կը կարգվիմ, կ՝իմանա՞ս։
էրիկը — Արդեն դուն քանի մը էրիկ թողած ես, զիս ալ թող, ինչ կըլլա։
Եվ քանի մը շաբաթեն իրարմե կը բաժնվին։
Բարոյական — Որչափ անօգուտ սովորություններ կան, որոնց պատճառավ վեճն ու կռիվն անպակաս են շատ մը տուներու մեջ, և որքան հավեր կան, որ միայն կռիվ հարուցանելու պաշտոն կը վարեն։
ՄԵՂՈՒ ԵՎ ԳԵՈՐԳՈՍ
Ծիծաղ — Պողիգղոտ, սա Մեղվին առևտրական հոդվածը կարդա նայիմ, ընտիր թեյին գինն ի՞նչ է։
Պողիգղոտ — (Կը կարդա) «Գեորգոսը կը նախանձի իմ հոբելյանիս վրա, որուն արժանացած էր Մեղուն յուր մատուցած ծառայություններովը...»
Ծիծաղ — Ատ ի՞նչ է, թեյի խոսք չկա հոն, սըվոր բանասիրականը կարդա, թերևս հոն գրած ըլլա...
Պողիգղոտ — (Կը կարդա) Գեորգոսն այլ և այլ միջոցներու կը դիմե հոբելյանս արատավորելու համար...
Ծիծաղ — Զարմանալի բան... ազգայինը կարդա նայինք, երբեմն հոն կը դնեն առևտրականն...
Պողիգղոտ — (Կը կարդա) Մեր հոբելյանի խնդիրն դժբախտաբար դեռ վերջացած չէ, և...
Ծիծաղ — Կարելի է, որ քաղաքականին մեջ դրված է։