Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 6 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 6-րդ).djvu/143

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

իրարու անուշ կը հավնեցնե, նոր նոր չեշիտ բաներ իճատ կընե տե իրարու կր ցցունե։ Ասիկա հանըմներուն մեր ատեթն է։ Անոր համար ձայնդ կարճ ըրե՛, հեմեն պետք եղածն այս մասին ի՛նչ որ կ՝ուզենք նե ղրկե՛։

— Անուշին քյասեները բռնածիս պես՝ հիմա ամենն ալ գլուխդ կ՝անցնեմ, այսուհետև անուշի անունն անգամ չպիտի լսվի իմ տանս մեջ։

— Անուշիկներե՞ս մի, ինչ կըլլա ըլլա, մյումքին չէ քի վազ անցնիմ, ինչ կընեմ կընեմ պիտի շինեմ, պիտի եփեմ, պիտի շինեմ։

— Յա ա ա ա ա ա ա՜, վա՜յ պաշըմըզա, պիր գարըյա սեոզ մերամ աննաթամայորուզ հե՜: