ԹԵ ԻՆՉՊԵՍ ԿՍԿՍԻ ՍԻՐԱՀԱՐՈԻԹՅՈԻՆԸ
ԵՎ ԻՆՉՊԵՍ ԿԸ ՎԵՐՋԱՆԱ
ԳԼՈԻԽ Ա
— Օրիո՛րդ, գիշերները դուրս կ՝ելնե՛ք երբեմն։
— Գիշերները դուրս ելնելը չեմ սիրեր։
— Ես ալ չեմ սիրեր։ Ինչ կընեք հապա գիշերները։
— Ինչո՞ւ հարցուցիք։
— Ներեցե՛ք, թե որ կուզեք հարցումս ետ կ՚առնեմ։
— Ներելու բան չկա։ Գիշերները քիչ մը կը նստիմ կը կարդամ։
— Ճիշտ ինձի պես։ Ինչ կը կարդաք։
— Վիպասանություն կը կարդամ, վեպերը շատ կը սիրեմ։
— Ես ալ շատ կը սիրեմ։ Դուք ո՞ր վեպը ավելի շատ կը սիրեք։
— Պողոս և Վերգինիան շատ կը սիրեմ, այնչափ կը սիրեմ այս երկուքը, որչափ որ այս երկուքը կը սիրեին զիրար։
— Ա՜հ օրիորդ։
— Ի՞նչ կա։
— Ո՜հ, օրիորդ։
— Ի՞նչ եղար։
— Ո՜ւֆ, օրիորդ։
— Ցա՞վ ունիս։
— Չգիտես, թե ես ալ որչափ կը սիրեմ...
— Պողոս և Վիրգինիա՞ն։
— Չէ։ (Ծունկի վրա գալով) զքեզ կը սիրեմ։
— (Բարկությամբ) Դուն զիս ո՞վ կարծեցիր, կորսվե սըկե, մեյ մալ երեսդ չտեսնամ։
— Գթություն, գթությո՛ւն:
— Հապա մեկը իմանա նե մեր սիրահարությունը։
— Ո՞վ պիտի իմանա։
— Ինձի սիրահարիլդ մեկու մը չե՞ս ըսեր։