Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 6 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 6-րդ).djvu/255

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Պանդոկապետ. — Ես քու կարծած պանդոկապետներեն չեմ, քառասուն տարի է, որ այս գործով կզբաղիմ։

Կուռնելիոս — Չեմ հասկնար ինչ ըսել կուզես։

Պանդոկապետ. — Բավական պինդ երես ունենալու ես, որ չհասկնաս, ով Է հոն պսակողը.․․

Կուռնելիոս. — Կին մԷ, որ ինձի աղջիկ գտնելու համար եկավ և հիվանդանալով պառկեցավ։

Պանդոկապետ․ — Պարապ տեղը մի՛ ջանար զիս համոզելու, ես գիտեմ գործին ինչ ըլլալը, դու կը կարծես թերևս, թե պանդոկապետն չգիտեր զքեզ և անտարբեր կը նստի երբ կին մը երկու երեք ժամ սենյակիդ մեջ կը գտնվի։ Շուտ ըրե՛, սնտուկդ և անկողինդ առ և գնա ասկից, ապա թե ոչ ոստիկանության ձեռքով դուրս կը նետեմ զքեզ։

Կուռնելիոս․ — Այս խոսքերեդ բան մը չեմ հասկնար։

Պանդոկապետ․ — Պարոն Կուռնելիոս, այս պանդոկը սիրո պանդոկ չէ, գնա, ուրիշ տեղ սիրե։

Կուռնելիոս․ — Ո"վ կը սիրե․․․

Պանդոկապետ․ — Երկար կընեք, ձեզի հետ շատախոսություն ընելու ժամանակ չունիմ։

Կուռնելիոս․ — Այդ կինն դուրս ըրե, որ ինքզինքն կուզե ինձ սիրցունել։

Պանդոկապետ․ — Ի՞նչ կըսե այս տիկին․․․

Օրիորդ Ը․ — (Որ մինչև այն ատեն գլուխն վերմակին տակ քաշած քնանալ կը ձևացներ)։ Ես տիկին չեմ, գավառացի ալ չեմ, ուստի դիմացինդ լավ ճանչցիր և այնպես խոսե՛։

Պանդոկապետ․ — Շատ լավ, ի՞նչ գործ ունիս հոս։

Օրիորդ Ը․ — Այդ քու գիտնալու բանդ չէ։

Պանդոկապետ․ — Իմ գիտնալու բանս է։

Կուռնելիոս․ — Այո՛, իր գիտնալու բանն է։

Օրիորդ Ը․ — Չե՞ս սիրեր զիս, պարոն Կուռնելիոս։

Կուռնելիոս․ — Չեմ սիրեր։

Օրիորդի Ը․ — Շատ լավ, ես կ՝երթամ, կառք մը բերել տվեք, որ երթամ, որովհետև կարողություն չունիմ։

Կուռնելիոս․ — Ինչո՞ւս պետք։

Օրիորդ Ը․ — Ինչո՞ւդ պետք, կերևի որ հրամանքդ Պոլսո սովորություններուն տեղյակ չես, ոչ միայն կառքի վարձքն պիտի վճարես, այլ նաև պարտավոր ես բժշկի և դեղի ծախքերն ալ հոգալ մինչև որ ոտք ելնեմ, այս սենյակին մեջ հիվնդցա ես, եթե հոս