թյունը մեր զվարճության հետ հարաբերություն չունի, ձիերն ալ թո՛ղ լանտոներու մեջն առնեիք, որ չմսեին...— եթե կուզեք. մեյ մեկ քիչ մսի ջուր տանք ձեր մեծապատիվ ձիերուն...
— Տիկին, կատակ չընենք, մեր ստակը տվե՛ք, երթանք, աղքատ մարդիկ ենք մենք, գործ ունինք։
— Մենք ալ գործ ունինք։
— Չվայլեր ձեզի, որ մեզի պես աղքատ մարդոց իրավունքն հափշտակեք։
— Ես չեմ խառնվիր, Քերոբե աղային գնացե՛ք։
— Կը քնանա կոր։
— Արթնցուցե՛ք։
— Չարթննար կոր։
— Արթուն է անիկա։
— Քերոբե աղան, արևը սիրեմ, անանկ մարդ չէ, ստակը կուտա բայց կը քնանա կոր։
Կառավարները կիջնան Քերոբե աղային սենյակը։
— Արևդ սիրեմ, Քերոբե աղա, սա մեր ստակը տուր երթանք, կըսե մին:
— Քերոբե աղա, կատակ մի ըներ, Աստվածդ սիրես, մեզի սպասել մի՛ տար, կը հարե մյուսն:
— Արթնցի՞ր, Քերոբե աղա, հոգիս։
Կառավարներեն մին տեսնելով, որ Քերոբե աղան չարթննար, անոր գրպանեն կը հանե քսակն և մեջը գտնված երկու ոսկիներն կառնե, քսակն նորեն Քերոբե աղային գրպանին մեջ կը դնե և ընկերոջը հետ կը մեկնի:
Հյուրերն ալ կը մեկնին։ Տիկին Ք..․ օղիին ազդեցության ներքև բազմոցին վրա կը քնանա։
Երկու երեք ժամեն կարթննա Քերոբե աղան և կապշի կը մնա ինքզինքն տանը մեջ գտնելուն վրա։ Աղջիկները կը կանչե և անոնց կը հարցնե, թե երբ դարձան դաշտեն։ Աղջիկները եղելությունը կը պատմեն։ Կուզե իմանալ, թե ո՛վ վճարեց կառավարներուն, աղջիկներն այդ մասին չեն կրնար գոհացուցիչ տեղեկություն տալ իրենց հորը: Քերոբե աղան տիկնոջը կը դիմե և անոր պատասխաններեն ալ բան մը չհասկնար։ Վերջապես քսակին կը դիմե և կը տեսնե, որ ոսկիներն չկան, անմիջապես կերթա կառավարներուն։
— Ո՜վ տվավ ձեր ստակը:
— Դուն չտվի՞ր, Քերոբե աղա, արևդ սիրեմ, վարի սենյակին մեջ, կ՝ըսե մին։