Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 6 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 6-րդ).djvu/28

— էհ քանի մը ղուրուշ դուն տուր գոնե։

Սպասափորը դարձյալ տիրոջը կերթա, կուգա։

— Ես ալ հարբուխ ունիմ եղեր։

— Սրկեց երթամ անանկ է նե՝ ես ալ չպլշկիմ։ Բայց ե՞րբ պիտի խալսիք այս հարբուխեն։

— Երբ որ օրին չծախված լրագիրներուն օխան երեք ղուրուշի ծախվի նե։

Աստփած պազար տա։

⁂

Մարդ ես, ուրիշներուն հագվիլը սգվիլը կը տեսնես, կը նախանձիս, առանց գրպանդ նայելու դերձակի մը խանութ կերթաս բարտսյու մը, բանթալոն և ժիլե մը կապսպրես դուրս կելնես։ Քանի մը օրեն բրովան տալու կ՚երթաս, շաբաթե մալ կերթաս զանոնք առնելու։

Դերձակը կը հարցնե.

— Ասոնց ստակը ե՞րբ պիտի տրվի։

— Քանի մը շաբաթ են:

— Մենք կանոն մը ունենք, որ միշտ կանխիկ կուզենք:

— Ասանկ կանոն մը ունենալնիդ մեզ չըսիք առաջ։

— Ըսելու հարկ չկա. հագուստ շինել տվողը ասիկա գիտնալու է։

— Ես ասանկ բաներու մերաք չունիմ։

— Գոնե կեսը հիմա վճարեցեք, կեսն ալ քանի մը շաբաթեն։

— Հիմակվան կեսին համար ոչ կ՚ըսեմ, քանի մը շաբաթեն վճարվելիք կեսին համար ըսելիք չունիմ։

— Մեկ քառորդը գոնե վճարեցեք կանխիկ։

— Կոտորակները չեմ կարդացեր։

— Ամբողջ տվեք։

— Ամբողջի վրա գաղափար մը չունիմ։

Կիմանաս, որ դերձակը հետդ կզբոսնու, գիտես նաև, որ գրպանդ ստակ չունիս, կսկսիս հագուստներուն չհավնիլ։

— Ստակը մեկդի թողունք, ինչպես որ կուզեք կրնամ վճարել. բայց սա կա, որ ես հագուստները չհավնեցա, հեմ անոնց գույնը աղեկ չէ։

— Գույնը բաց է, հիմակվան մոտան է։

— Ես գոց կ՚ուզեմ։

— Կարճ, շատ ձևավոր է։