— Ինչ կուզե նե ան ըսե․․. իմ խըյաֆեթս աս է։
— Մենակ գնա դուն։
— Չըլլար, ձեզի մենակ չեմ թողուր։
— Օրթալըխը մեր վրա խնդացնե՞լ կուզես կոր։
— Թող խնդանե ի՞նչ վնաս ունի։
— Աստծումե գտնաս մարդ.․․ հայտե, քա աղջիկներ, դառնանք, այս գիշեր չիյտեմ ինչ եղեր է.․․ հայտե, տուներնիս դառնանք․․․
— Ինչո՞ւ դառնանք ճանըմ..․ պալո երթանք, հայտե...
— Քեզի ըլլա պալոն։
— Երթանք սա փեսացուն տեսնենք, նայինք ի՞նչպես մարդ է։
— Չուզեր։
— Աղջկնուս մեղք կըլլա։
— Լռե՛։
— Ատ աղջիկները թուռչի՞ պիտի դնենք, հայտե՛, երթանք։
— Չհասնիս ըլլալու։
— Պալոն աղեկ բան է։
— Յումուրճախ, սա դուռը բաց ներս մտնենք։ Փողոցի մեջ չկայնինք, դրացիները կը խնդան կոր վրանիս։
— Խնդալու ի՞նչ կա, մտեք նայիմ։
— Ես ալ քեզի խաղ մը խաղամ տե դուն ալ սորվիս։
— Դուք չուզեցիք երթալ, ես ի՞նչ ըրի։
— Ատ շալվարը կը տեսնա՞ս դուն, նարկիլեիդ ալ կտորները կը ժողվես վաղը։
Այրն՝ որ հասած է նպատակին, լռություն կը պահե, և խնդիրք անուշ տեղը կը կապե։
էրիկներն ուրեմն կրնան նմանօրինակ միջոցներով դիմացրել իրենց կնոջ վնասակար փափագանաց։
